Kατερίνα Νεστορίδου »
Το ανεκπλήρωτο | Κατερίνα Νεστορίδου | Άνεμος magazine
Για μια στιγμή μαζί σου πρόδωσα τον ήλιο μου και τους νεκρούς μου, αψήφησα όλα τ’ αστέρια της επικίνδυνης νύχτας, γιατί εσύ μου μίλαγες με αστραπές. Σ’ έντυσα με ρόλους επικούς· δεν ξέρω πόσους
Read More »
Kατερίνα Νεστορίδου
Η Κατερίνα Νεστορίδου γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα, όπου διαμένει μέχρι σήμερα. Σπούδασε Διαχείριση Ανθρωπίνων Πόρων και Διοίκηση στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Δημοσιογραφία στο Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας. Έχει εργαστεί επί σειρά ετών στον ιδιωτικό
Read More »
Σκλάβοι του Νείλου| Κατερίνα Νεστορίδου | ΆνεμοςMagazine
Λιμνάζουν στις αστροφεγγιές τα άταφα σώματα της μνήμης οι άηχες κραυγές παιάνες. Όσο κυλάει ο χρόνος η αλήθεια μάς εξοντώνει, το μέσα μας βγάζει στάχτες πηχτές πίσσα σύμβολα ολετήρες. Ομόκεντροι κύκλοι κλείνουν την ασπριδερή
Read More »
«Η παρεξήγηση των σχέσεων» Κατερίνα Νεστορίδου
Κάτω από ένα τεράστιο άστρο το χέρι σου απ’όλα τα λουλούδια μ’επιμονή το μαραμένο να διαλέγει. Έτσι διάλεξες εμένα. Μικρή απόλυτη κι ωστόσο ασαφής. Aπροκάλυπτη σαν σφαίρα η μορφή σου κι εγώ στο χάρτινο
Read More »
«Ισημερία», Κατερίνα Νεστορίδου
Στην αλλαγή των εποχών μακραίνουν τα όνειρα, μηρυκάζουν οι σκέψεις ανέξοδα καλοκαίρια κι επίδοξους χειμώνες ν’ αποσιωπούν τους εφιάλτες. Στην αλλαγή των εποχών κάθε σπορά στιγμή ανέγγιχτη θρηνεί για τη γνώση που της αποκρύφτηκε
Read More »
Όταν συνάντησα τον «Τοξοβόλο του κενού» της Κατερίνας Νεστορίδου. Από τον Χρήστο Παπουτσή
Για την ποιητική συλλογή της Κατερίνας Νεστορίδου, γράφει ο ποιητής Χρήστος Παπουτσής. Μια φορά, άρχισε ο καιρός και δημιουργήθηκαν όλα. Καθρεφτίστηκε ο άνθρωπος και ξεκίνησαν όλα. Η Αλήθεια σκορπίστηκε σε κομμάτια παντού, κρυμμένα μπροστά
Read More »
«Μονόλογος», Κατερίνα Νεστορίδου
Φέτος, μας ξέχασε το καλοκαίρι∙ οι άνθρωποι φόρεσαν τα μαύρα για καλά τους να ξεγελιούνται. Ασθμαίνοντας σε άδειους δρόμους μετρώ φιγούρες. Αργοπεθαίνουν. Συστέλλονται άλλοι σε σπίτια που έβαψαν με ασβέστες ξεχασμένους. Τα μάτια ξέχασαν
Read More »
«Ικρίωμα», Κατερίνα Νεστορίδου
Δεν αγαπώ εσένα παρά την ιδέα σου. Δεν αγαπώ εσένα παρά το ικρίωμα που μ’ έβαλες να στέκω. Έτσι αντέχω στιγμές αντινομίες στου νου το αθησαύριστο, που μόνο οι προσευχές χωρούν. Ανίερη και κούφια
Read More »
