Γιάννης Μανίκας »
Το τραύμα τής γέννησης | Γιάννης Μάνικας | Άνεμος magazine
Γέννηση λες και αμέσως το μυαλό συμπληρώνει με τρόπο αυθαίρετο “ζωή-θάνατος”. Λες κι εσύ δήλωσες ποτέ ότι θες να μιλήσεις γι’ αυτά τα δύο. Ας μείνουμε στη γέννηση μόνο καλύτερα, απόψε τουλάχιστον, που έχουμε
Read More »
Ανάμνηση | Γιάννης Μανίκας | Άνεμος magazine
Είμαστε ανάμνηση, λειτουργούμε ως ανάμνηση. Κυλάμε ως ανάμνηση στα νερά του τώρα. Παζαρεύουμε τη ψυχή για λίγους φανταχτερούς εφιάλτες κατανάλωσης. Κι ύστερα τους κληροδοτούμε στα παιδιά μας που έπαψαν να έχουν το δικαίωμα να
Read More »
Η γαλάζια πέτρα | Γιάννης Μάνικας | Άνεμος magazine
Καλοκαίρι, παρέα πέντε ατόμων. Η παραλία μοιάζει απέραντη, όχι λόγω της αχανούς της έκτασης, αλλά γιατί καταφέρνει να χωρέσει στα όριά της το ακαταλόγιστο της εφηβείας και την μελαγχολία του ηλιοβασιλέματος, χωρίς αυτά τα
Read More »
Ο έσω ξένος και η αλλαγή | Γιάννης Μανίκας | Άνεμος Magazine
Καθόταν στο σαλόνι. Σε κείνη την πολυθρόνα που μαζί με το κορμί βουλιάζει και η ψυχή. Την επομένη ήταν το μεγάλο ταξίδι προς την καινούργια αρχή, προς το μηδέν που πόθησε. Μέσα του είχαν
Read More »
Μόνο αυτό | Γιάννης Μανίκας | ΆνεμοςMagazine
Τόσο φως μέσα στην βροχή. Όλα βράχηκαν όμως και έχουν αρχίσει να λιώνουν. Η εμπιστοσύνη, τα καθαρά βλέμματα, το «σε νοιάζομαι», καθώς και τα αγκάθια που στολίζουν την ομορφιά. Άρρωστο το φως της κόλασης.
Read More »
Το νερό | Γιάννης Μανίκας | ΆνεμοςMagazine
Γεννιέται στον ουρανό και γονιμοποιείται στο χώμα. Είναι παντού, τριγύρω μας, αλλά και μέσα στο ίδιο το κορμί, κεντημένη, μέσα στα κίτρινα φώτα του δρόμου, που τα διαιρεί κάθετα, μέσα στην πυρωμένη άσφαλτο του
Read More »
Η τύχη χτίζεται από εμάς τους ίδιους | Γιάννης Μανίκας | ΆνεμοςMagazine
Δεν τον πείραζαν τόσο οι ανάσες που λιγοστεύουν, όσο οι σκέψεις που στενεύουν. Γι’ αυτό και αποφάσισε να αλλάξει τα πάντα, ακόμη και το ελάχιστο. Γύρισε πίσω, παράτησε τον συνηθισμένο δρόμο που οδηγεί σπίτι
Read More »
Διαλέγω φως | Γιάννης Μανίκας | ΆνεμοςMagazine
Η πόρτα του δωματίου ήταν μονίμως κλειστή. Κι εκείνη, της κολάσεως, πάντοτε ανοιχτή. Μπήκα μέσα δίχως να χτυπήσω, έτσι, απροειδοποίητα. Δεν έχασε ούτε στιγμή την ψυχραιμία του αφού, είχε χάσει ήδη την ψυχή του
Read More »
Αντιθέτως ίδια μονοπάτια | Γιάννης Μανίκας | ΆνεμοςMagazine
Όλα θα ήταν εντελώς διαφορετικά, εάν οι μέρες δεν είχαν συγκεκριμένη ταυτότητα. Και όχι μόνο οι μέρες, αλλά και οι άνθρωποι, οι δρόμοι, ο καπνός και ο ουρανός που μοιραζόμαστε. Ίσως ακόμη και η
Read More »
Οι κεραμιδόγατες | Γιάννης Μανίκας | ΆνεμοςMagazine
Αθήνα, καταμεσής καλοκαιριού με τον ήλιο να καίει την πόλη, την άδεια πόλη. Καμία φορά συλλογίζομαι, πως οι πόλεις ομορφαίνουν καθώς τους δίνουμε λίγο χώρο να αναπνεύσουνε και δεν τις πνίγουμε με την βαριά
Read More »
