Ποίηση »
Υπάρχει μάτια μου ελπίδα | Χριστίνα Σουλελέ
Τραβάει πολύ τούτος ο χειμώνας.Ξυλιάσανε τα χέρια μας να στήνουν ξόβεργες στα όνειρα,κοκάλωσε το βλέμμα απ’ το καρτέρι.Τα κούτσουρα της προσμονής τα κάψαμε,μόνο οι χτύποι της καρδιάς έμειναν για προσάναμμα,μαζί θα ζεσταθούμε.Κράτα με σφιχτά
Read More »
H μεγαλύτερη ήττα μου | Χριστίνα Σουλελέ
Ν-αρκοθετώ τις σκέψεις με εφιάλτες πολέμουΤ-ρομάζω σαν βλέπω τον φόβο στα μάτια των παιδιών, την ώρα που οι δυνατοί του κόσμουΡ-ίχνουν τόνους από θάνατο πάνω στα κεφάλια τους, στερώντας τους το δικαίωμα στο Ο-νειρο,
Read More »
Xλωμός αποσπερίτης | Κωνσταντία Γέροντα – Αλέξανδρος Πανσέληνος
Στου δειλινού το φως, στράγγιξα αίμα και σάλιο απ’ τις φλέβες μου και το στόμα Γεύτηκα το φόβο και το θάνατο – είδα το τέλος να ‘ρχεται Είπα : « Στάσου, θέλω ν’ αλλάξω, θέλω
Read More »
Με τα μάτια του φεγγαριού | Πέτρος Βελούδας
Η ομίχλη καλύπτει τα μάτιατου φεγγαριού,χυμένο πέπλοσκεπάζει το όνειρό τουκαι εσύ στέκεσαιπανέμορφη γαλήνη…Τα μάτια σουφεγγάρια ταξιδιάρικαφεγγοβολλούν της άνοιξηςβεντάλιες του έρωτα…Είσαι πάθοςπου αναδύεταιαπο τους μίσχουςτου πόθου.Άνθος τριανταφύλλουαμαρτία σκυμμένηστο τριφυλλένιοξημέρωμα.Είσαι πόθοςπου διώχνειτην ομίχληκαι γίνεταιξανθό στολίδιστα χρυσαφένιαμαλλιά
Read More »
Πρώτη δημοσίευση | «Από τον παράδεισο της μελαγχολίας μου» | Κατερίνα Κατσίρη
Κρύψε με Κύριέ μου Τα δάκρυα κρύψε πιο πολύ τόσο ευαίσθητα συζητούν με τον παράδεισο της μελαγχολίας μου και με πιάνει ίλιγγος καθώς ανοίγεται η θύρα τους σε ατελεύτητη πτώση Ω ποτέ δεν τα
Read More »
Περί έρωτος περί πτωση | Ιωάννα Χρυσάκη
Η αγάπη άργησε… το τρένο έφυγε. Μια ανάμνηση σε αιχμαλωσία. Τα δεσμά ανίκητα.. Τα λόγια ανείπωτα.. Θρύψαλα τα αισθήματα. Σε μια στιγμή ο εγωισμός ευτυχώς, με συνέφερε. Συνειδητοποίησα το μη αναγκαίον του έρωτα.. Έρωτα
Read More »
Μόνη μου | Ιωάννα Χρυσάκη
Μόνη μου ναι κι αυτό δηλώνει χαρακτήρα ..Δύσκολο ίσως, μα ποιος ξέρει ;κάποτε το δάσκαλό μας όλοι θα τον βρούμε..Βαριέμαι τα κλισέ, τα φλερτ και τα λοιπά μόνο αν καταφέρεις να μου πάρεις τα
Read More »
Αντίο | Ιωάννα Χρυσάκη
Αντίο Κόκκινο βάφτηκε το φιλί που δεν δώσαμε. Μωβ το δειλινό και μαύρο του πένθιμου η νύχτα. Γκρίζα και πράσινη έγινε μαύρη η ματιά αλλού τώρα κοιτάζει. Πού να κοιτάζει όταν χαράζει σε ποια
Read More »
O χρόνος είναι ένα γουργουρητό περιστεριών στη βεράντα | Κωνσταντία Γέροντα
εμπνευσμένο από το And if I die tonight του Nick Cave) Ο χρόνος είναι ένα γουργουρητό περιστεριών στη βεράντα Και μια αχτίδα λιπόψυχη Ο ίσκιος της στο σαλόνι Τα κατεβασμένα στόρια όλη μέρα κι
Read More »
Άδειο σαν πόλη | Κωνσταντία Γέροντα
Ξημέρωμα πάλι Σκαλίζω το μυαλό μου Και βρίσκω γνώσεις, στίχους ποιητών κι εσένα Συνοδεία που αχνοφαίνεται Λείπει η θάλασσα, ο ήλιος που δύει και η αντανάκλαση της λίμνης Μόνο πολυκατοικίες όπου και να κοιτάξω,
Read More »
