Πεζογραφία »
Ριπές θαλασσινής αύρας | Ανέστης Πλουμής | Γ Βραβείο διαγωνισμού διηγήματος 2022 Ένωσης Λογοτεχνών Λεμεσού «Γιώργος Μιχαηλίδης»
Γ’ Βραβείο διαγωνισμού διηγήματος 2022Ένωσης Λογοτεχνών Λεμεσού «Γιώργος Μιχαηλίδης» Στεκόταν ακίνητος, κοιτώντας μέσα στο πορτμπαγκάζ, με το χέρι υψωμένο στην πόρτα. Δεν έψαχνε κάτι, είχε απλά χαθεί. Ο χώρος ανάμεσα σε εργαλεία και είδη
Read More »
Πατησίων και Δεριγνύ γωνία | Mαρία Βουζουνεράκη
Παράνομη την ονόμαζαν έτσι και αλλιώς. Καιρό τώρα ακροβατούσε μεταξύ του νόμιμου, του σωστού και του λάθους ,χωρίς να μπορεί να καταλάβει τη διαφορά μεταξύ τους. Και οι δύο, έννοιες φτιαγμένες από το ανθρώπινο
Read More »
Ένα μεσημεριάτικο όνειρο | Γιάννης Φιλιππίδης
ύπνησα αχάραγα σήμερα το πρωί· το μεσημέρι τα βήματά μου με έσυραν ως το κρεβάτι μου. Δεν χρειάστηκε να κλείσω πόρτες ούτε είχα ανάγκη από τεχνητή δροσιά· ένα ανεμάκι διαπερνούσε όλο το σπίτι χάιδευε
Read More »
Κάθε φέτα από καρπούζι | Χριστίνα Σουλελέ
Δύσκολα κι εκείνα τα χρόνια. Φτωχικά. Όταν όμως τα κοιτάζεις από μια απόσταση, καταλαβαίνεις πως ο χρόνος έχει τη μοναδική ικανότητα να ξεθωριάζει καθετί στενάχωρο, να λειαίνει τις τραχιές γωνίες του και να τονίζει
Read More »
Μια άλλη οπτική | Γεράσιμος Κρεμαστούλης
Όταν πήγαινε ακόμα σχολείο, οι γονείς του ανακάλυψαν πως δεν έβλεπε καλά. Στην πραγματικότητα δεν μπορούσε να δει αυτά που έβλεπαν οι άλλοι, είχε την δική του οπτική. Κανείς δεν το ήξερε τότε, ούτε
Read More »
Ο μονόλογος του αλόγου | Ανέστης Πλουμής
Η σκηνή ένα δωμάτιο. Ένα κρεβάτι, ένα γραφείο με λαμπατέρ, μια καρέκλα. Ένας άνδρας (35-40) περιφέρεται προβληματισμένος. «Μου παρήγγειλε ο δάσκαλος να γράψω έναν μονόλογο σε διακόσιες λέξεις. Μα είναι σοβαρός; Ποιος γράφει στα
Read More »
Το παράπονο της μικρής Αριάδνης | Ανέστης Πλουμής
Το βουρκωμένο βλέμμα της Αριάδνης περιπλανιόταν στην αυλή του σχολείου, χαζεύοντας τα παιδιά που έριχναν μπουγέλα μεταξύ τους με σακούλες γεμάτες νερό. Απογοητευμένη, κοίταζε τα μουσκεμένα παιδιά που χαίρονταν τις πλάκες με τα νερά,
Read More »
Μια σελίδα ημερολογίου ξεχασμένη από κάποιαν άλλη εποχή… | Κωνσταντίνος Μεϊντάνης
Ξέσπασε απότομα μπόρα το μεσημέρι. Για λίγα λεπτά, η βροχή έπεφτε ασταμάτητη με δύναμη και ο ουρανός ήταν τόσο βαρύς, σαν θυμωμένος που ξεσπούσε την οργή του πάνω στη γη. Δεν τον αδικούσα. Ήμουν
Read More »
To παλιό πικάπ ή το ξεφλούδισμα της ψυχής | Άννη Παπαθεοδώρου
Σκέφτομαι τώρα την μουσική. Έζησα όλες εκείνες τις εποχές με τα καινούργια. Στην αρχή ήταν το ραδιόφωνο. Από αυτό ακούγαμε μουσική και όχι μόνο. Ακούγαμε, θυμάμαι καλά, «το Θέατρο της Δευτέρας» αλλά και σήριαλ
Read More »
Μετά, όποιος αντέξει! | Μαρία Βουζουνεράκη
Κάποιοι το λένε μετά, άλλοι πάλι το προσμένουν με λαχτάρα. Είναι βλέπεις και αυτός ο ήλιος και η θερμοκρασία που σταθεροποιείται σιγά σιγά, οι μυρωδιές της Άνοιξης που δεν περιμένει, η αναστάτωση της προσμονής!
Read More »
