Αυτό το αρχοντικό το επισκέφτηκα! Έζησα στα δωμάτια του, ένιωσα τη χλιδή και τον πλούτο μιας περασμένης εποχής, μιας -ξεπεσμένης πια- παλιάς αριστοκρατίας.
Γνώρισα τους ενοίκους του, έζησα μαζί τους τις αναμνήσεις τους, τους φόβους τους, τις αγωνίες τους και τα βάσανά τους, αλλά και τις γλύκες τους στιγμές, τις τρυφερές και γεμάτες αγάπη.
Οι ήρωες με ταξίδεψαν και σε μέρη άλλα, σε μέρη μακρινά κι ονειρεμένα. Πήγα στην Βιέννη, θυμήθηκα το γραφικό Γκρίντσινχ, την Όπερα αλλά και το χιονισμένο Ίνσπμπρουκ και γεύτηκα αυθεντική αυστριακή τούρτα σοκολάτα. Επισκέφτηκα το Παρίσι και την Νοτρ Νταμ. Ξεναγήθηκα στο «Πάνθεον των Μαρτύρων». Πήγα στην Καρτιέ Λατέν, την Πλας Πιγκάλ και το Μουλέν Ρουζ.
Η αγάπη και η τρυφερότητα είναι διάχυτη στο αρχοντικό μαζί με τον πόνο, την πίκρα και την απογοήτευση, αλλά και την προσπάθεια και τον αγώνα.
Η δυστυχία και η ευτυχία εναλλάσσονται σε μια προσπάθεια επιβίωσης. Ο αγώνας μιας γυναίκας να πορευτεί στη ζωή, που της δίνει αλλά και της παίρνει όσα αγαπά, συγκινεί βαθιά. Το δάκρυ εναλλάσσεται με το χαμόγελο και η πίκρα με την χαρά.
Η αγάπη μιας γυναίκας, η αγάπη μιας μάνας, η αγάπη μιας κόρης. Η ιστορία αληθινή, σαν μια ιστορία της οικογένειας που ζει στη διπλανή πόρτα, σε παρασέρνει σε συναισθήματα που τα μοιράζεσαι με τους ήρωες της ιστορίας.
Οι ήρωες πραγματικοί και υπαρκτοί, ανθρώπινοι βαθιά, με τα καλά τους και τα κακά τους, ζουν άλλος με τις αναμνήσεις του, άλλος με τα όνειρά του, άλλος με τις υποχρεώσεις του. Ένα ρεαλιστικό, κοινωνικό μυθιστόρημα, στον απόηχο μιας άλλης εποχής αλλά στον σύγχρονο ρυθμό.
Μια ιστορία με την λυρική γραφή της Βάσως Ζαφειροπούλου και τις μοναδικές περιγραφές της τόπων αλλά και συναισθημάτων, προσδοκιών, ονείρων και αναμνήσεων, ένα ακόμα όμορφο ταξίδι σαν αυτά που εκείνη ξέρει να φτιάχνει, που στο τέλος του, παρά τις αντιξοότητες και τα χτυπήματα της τύχης και της ζωής, σε ανταμείβει και αφήνει την ελπίδα και το όνειρο ζωντανά να συμπορεύονται με τις αναμνήσεις.
Ένας ύμνος στην γυναίκα, ερωμένη, σύζυγο, μάνα, κόρη, στην γυναίκα αγωνίστρια και μαχήτρια, στην πονεμένη γυναίκα που μπορεί ακόμα να στέκεται όρθια.
Αντιγράφω:
«Θα είσαι ο πατέρας και η μάνα του εαυτού σου.
Μην ξεχάσεις, όμως, ποτέ πως είσαι πάνω απ΄ όλα.
• Μάθετε περισσότερα για το βιβλίο, αποκτήστε το εύκολα, εδώ:
https://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/leoforos.html
