«Εκείνο τον καιρό με απασχολούσαν πάρα πολλά, τα οποία βέβαια δεν ήταν όλα σημαντικά αλλά το καθένα ροκάνιζε κι ένα κομματάκι του μυαλού μου».
Ο Θάνος Τσιτσής-Κούσκος ξεκινά επιθετικά θα έλεγα αυτή την πρώτη του συλλογή διηγημάτων, για να μας θυμίσει από την πρώτη στιγμή πως έτσι ακριβώς είναι η ζωή του καθένα μας: μια σειρά από μαθηματικές πράξεις πρόσθεσης, αφαίρεσης, πολλαπλασιασμού και διαίρεσης. «Δύσκολες πράξεις, εγκεφαλικές», όπως χαρακτηριστικά λέει ο ίδιος, για να καταπιαστεί στην συνέχεια με την ίδια τη ζωή και τις ανθρώπινες σχέσεις στο μεδούλι τους: ζήλια «σαν κουκούτσι λατρείας και σαν απόστημα», εξαπάτηση, πλήξη, μοναξιά «σαν πικρός καρπός αλλά και θεραπεία», απώλεια, λανθασμένες αποφάσεις, έρωτας – «βάρκα στη μέση του ωκεανού» κι αγάπη επιμεριστική. Και η επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων, ένα γεφύρι της Άρτας που όλο χτίζεται και όλο γκρεμισμένο είναι. Κάθε διήγημα και μια διαφορετική συνθήκη, απ’ όπου ξεπετάγονται αναστολές, φόβοι και ηθικοί φραγμοί, μια καινούρια φωλιά όπου μέσα της κουρνιάζουν συναισθήματα και σκέψεις.
Ο πρωτότυπος τίτλος του βιβλίου είναι παρμένος από το ομώνυμο – και κατά την γνώμη μου το περισσότερο ανατρεπτικό από όλα – διήγημα, με πρωταγωνιστή τον ανύπαρκτο μα τόσο πραγματικό συνάμα Τόμας Πέρντι.
«… ο Τόμας πήρε μια βαθιά ανάσα, τεντώθηκε και άρχισε να εξέρχεται από τη νεφελώδη αυτοκρατορία των αισθήσεων ενώ εισερχόταν στην πεζή αυτοκρατορία της καθημερινότητας. Τα μάτια του εστίασαν στο κείμενο που έγραφε: Μια τρομοκρατική πράξη είναι ένας τρόπος έκφρασης και μηνύματος για διάλογο μεταξύ θύματος και θύτη…»
Αυτό που κατά τη γνώμη μου πετυχαίνει ο συγγραφέας με εξαιρετικό τρόπο, είναι μια αλλόκοτη σύνδεση των διαφορετικών συνθηκών που περιγράφονται σε κάθε διήγημα ξεχωριστά. Ίσως το παρακάτω απόσπασμα να ανήκει σε δυο διαφορετικά διηγήματα (δεν τα διαχώρισα, δεν θα γίνει αντιληπτό), θα μπορούσε όμως να είναι γραμμένο σαν συνέχεια του παραπάνω αναφερόμενου:
«Αλλά σε στιγμές γύμνιας και εκχώρησης, ο κόσμος διαστέλλεται και συστέλλεται, και αποκτά ελαστικότητα και πλαστικότητα. Και τότε ακριβώς εισβάλλουν πολλά ανήκουστα και ανίδωτα σε αυτή την ιδιαίτερη πραγματικότητα. Αλήθεια, πόσες πραγματικότητες υπάρχουν στου καθενός τη ζωή;»
Θα το χαρακτήριζα με μεγάλη ευκολία ένα βιβλίο σκαμπρόζικο, με γλώσσα στρωτά ρέουσα, ποιητικά ρομαντική αν χρειαστεί, με μεγάλες δόσεις χιούμορ πότε πηγαίου και πότε καυστικού, ένα απολαυστικό βιβλίο που προσφέρει γέλιο αλλά και πάμπολλες αναρωτήσεις:
Αναπαυτικά ή ημιδιάφανα ψέματα, που ξαπλώνουν σε μια αγκαλιά αγκάθια με αφορμή τον θυμό. Ζήτημα αρχής ή άμωμη εκδίκηση;
Είναι η άγνοια, η κόρη του ελέους;
Μπορεί μια φονική θηλή να βοηθήσει ούριους ανέμους να φυσήξουν στα πανιά της αγάπης;
Οι ερωτήσεις δημιουργήθηκαν στο μυαλό μου συνθετικά, ενωμένες με ορισμένους από τους ευφάνταστους τίτλους των διηγημάτων, μα και διαχωρισμένες ταυτόχρονα. Οι απαντήσεις, στο βιβλίο….
• Mάθετε περισσότερα για το βιβλίο, διαβάστε τις 20 ορλωτες του, εδώ:
http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/thili.html
