📖 Οπισθόφυλλο:
Όταν η ζωή αποφασίζει να σε κάνει ν’ αλλάξεις πορεία, συχνά σου δίνει
πολλές προειδοποιήσεις. Επιμένει να τις πετάει μπροστά σου, όσο κι αν
εσύ αδιαφορείς. Μέχρι που μια μέρα αλλάζουν όλα, καθώς σου χαρίζει το
ανεπιθύμητο δώρο μιας ανίατης πάθησης, με την οποία καλείσαι να μάθεις
να συμβιώνεις.
Η νεαρή Μυρτώ αφήνει το πανέμορφο Ναύπλιο, όπου
γεννήθηκε, για ν’ αναζητήσει το μέλλον της στην απρόσωπη Αθήνα. Με μια
βαλίτσα όνειρα, ένα έμφυτο συγγραφικό ταλέντο και τη διάθεση να παλέψει
για να πραγματοποιήσει τους στόχους της, θ’ αναμετρηθεί με όσα τη
στοιχειώνουν από το παρελθόν, θα διεκδικήσει το δικαίωμα στον απόλυτο
έρωτα και θα βιώσει την ουσιαστική ευτυχία, ατενίζοντας το αύριο με
αισιοδοξία και ελπίδα.
Η Μοίρα όμως συνηθίζει ν’ ανατρέπει τα σχέδια
που κάνουμε, και η Μυρτώ δε θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Η
διάγνωση της σοβαρής νόσου της θα την προσγειώσει σε μια νέα αδιανόητη
πραγματικότητα και θα την προκαλέσει ν’ αγωνιστεί για το αβέβαιο μέλλον.
Ένα μυθιστόρημα για τη ζωή και τις ανατροπές της, τη διεκδίκηση της αγάπης, της ευτυχίας και του δικαιώματος να ονειρεύεσαι ακόμα και στις πιο αντίξοες συνθήκες.
ISBN: 978-960-642-004-7
σελ.: 248
✒️ B’ αυτάκι
«…Λένε πως όταν γεννιέται ο άνθρωπος οι Μοίρες, που συναντιούνται πάνω από την κούνια του, καθορίζουν τη ζωή του. Γιατί εγώ ν’ αποτελώ εξαίρεση; Δεν μπόρεσα να ανατρέψω αυτό που εκείνες όρισαν για μένα, μόνο να το ακολουθήσω μπόρεσα. Εκείνο που θέλω να ξέρετε είναι πως από την πρώτη μου επαφή με το Θηρίο –έτσι ονομάζω την πάθησή μου, το γνωρίζετε άλλωστε– πάλεψα σαν παλικάρι και πήρα τέτοια ικανοποίηση που για λίγο πίστεψα πως το είχα νικήσει. Όμως κανείς δεν ξέρει πότε θα έρθει η επόμενη μάχη, ούτε για πόσο θα διαρκέσει.
Το μόνο που μ’ ενόχλησε ήταν πως, σε κάθε νέα μάχη μου, είχα να πολεμήσω εκτός από τον εαυτό μου και με όλους όσους νόμιζαν πως υπερβάλω…»
.
✅ Βιογραφικό σημείωμα
Γεννήθηκα το 1971 στην Ιεράπετρα της Κρήτης. Έκανα τα πρώτα μου βήματα σε ένα μικρό, όμορφο, ορεινό χωριό με το ίδιο ακριβώς όνομα, το Ορεινό, που στέκει στη μνήμη μου και στην καρδιά μου σαν το χωριό με την άγρια φύση και τους αυθεντικούς ανθρώπους.
Η πρώτη μου επαφή με τον γραπτό λόγο ήρθε στα εννιά μου χρόνια. Με θυμάμαι, μ’ ένα χαρτί κι ένα μολύβι, να προσπαθώ ν’ αποτυπώσω αυτά που οι άνθρωποι δεν τολμούν να ξεστομίσουν. Μεγάλωσα και αρνούμαι να κατέβω από το συννεφάκι μου, εκείνο που μου επιτρέπει να ονειρεύομαι και να πιστεύω πως οι άνθρωποι δεν έχουν πάψει να αγαπούν.
Τα τελευταία χρόνια, ο λόγος μου εκφράζεται παράλληλα και μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα και ποικίλες γνωστές ιστοσελίδες. Ανήσυχο πνεύμα, όπως είμαι, δε σταμάτησα ποτέ να ονειρεύομαι και να σχεδιάζω. Έτσι τόλμησα το επόμενο βήμα μου, στην πεζογραφία αυτήν τη φορά, με το παρόν μυθιστόρημα.
Εργογραφία:
«Η νύχτα στα μάτια των δειλών» ποίηση, Άνεμος Εκδοτική, 2017
• Μάθετε περισσότερα για το μυθιστόρημα, διαβάστε τις 20 πρώτες του σελίδες, αποκτήστε το εύκολα, εδώ:
http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/volta.html
