✅ Υλικά που θα χρειαστείτε για δυο μερίδες:
-Τρία μέτρια κολοκυθάκια (μη διαλέγετε ΠΟΤΕ κολοκυθάκια-τούμπανα, γιατί δεν μπορείτε να γνωρίζετε πόσα λιπάσματα περιέχουν και αν η ποσότητά τους τηρεί τα όρια της νομιμότητας!)
-Μια κούπα του τσαγιού, φουλ ρύζι, προσωπικά προτιμώ ανάμιξη ένα προς ένα, από ρύζι μακρύκοκκο-τύπου παρμπρόιλντ και η μισή δόση νυχάκι, που σας εύχομαι να χρησιμοποιείτε τακτικά και να ‘ναι και ελληνικό
-Ένα μέτριο κρεμμύδι ή μια χούφτα κατεψυγμένο (έχω τους λόγους μου, μαγειρεύεται ευκολότερα και γρηγορότερα από το φρέσκο κι είναι ένα κι ένα για τέτοιες γρήγορες συνταγές). Αν ωστόσο, έχετε διαθέσιμο μόνο φρέσκο, λιανίστε το αμείλικτα στον πολυκόφτη σας, έχοντας προσθέσει στο μπλεντεράκι, μια κουταλιά -ή και δυο- νερό, πριν εγκληματήσετε στα κομμάτια του κρεμμυδιού σας, αυτό θα το βοηθήσει να κατακερματιστεί σε μόρια αρώματος υπό μορφή κρέμας
-Δυο τουλάχιστον καρότα φρέσκα -η δική μου συνταγή γίνεται με κατεψυγμένα- που προτείνω να έχετε άμεσα διαθέσιμα, αλλιώς όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην πίκρα και τις σουβλακερί μιας, κι ο χρόνος είναι χρήμα (στην εποχή μας; μα τι λέω;) και τα κατεψυγμένα, όπως κι ανάμικτα λαχανικά, καλαμπόκι, κολοκύθι κ.λπ. είναι αναγκαία να υπάρχουν στο σπίτι, κερδίζετε όσες βιταμίνες απομένουν ζωντανές, τόσο από την κατάψυξη, όσο και από το μαγείρεμα!
-Μια χούφτα γενναιόδωρη άνηθο, που θα ‘χετε καταψύξει από μόνοι σας, ένα ματσάκι από τη λαϊκή σας, θα σας βγάλει πολύ καιρό, πιστέψτε με· το ίδιο συμβαίνει για τον μαϊντανό, το σέλινο, τα φρέσκα φασολάκια, την ψιλοκομμένη ντομάτα ή ό,τι άλλο φρέσκο λαχανικό έχετε χώρο να καταψύξετε, πλην της μελιτζάνας, που αν το δοκιμάσετε και κάποτε την ξεπαγώσετε και ψήσετε ανελέητα, θα προσδώσει αποστροφή στο πιάτο σας, μιας και θα ηττηθείτε κατά κράτος από την πέτρινη από την υπερψύξη, φλούδα της. Το νου σας, το ίδιο σφάλμα συστήματος, βγάζουν και οι πατάτες, που αλίμονο, ετοιμάζετέ τις φρέσκες, αλλά μη τις υποβιβάζετε στους -18 βαθμούς Κελσίου, θα σας βγάλουν -και δίκαια- τη γλώσσα για την τεμπελιά σας, που υπερβαίνει τα όνειρα του υποφαινόμενου τεμπέλη μάγειρα!
-Ένας μισός ζωμός λαχανικών κι ένας ολόκληρος κύβος ζωμού κοτόπουλου
-Θυμάρι και ρίγανη οφκόρς!
-Μια πρέζα χοντρό αλάτι Κυθήρων -έτσι για να σας τρολάρω- ή αλλιώς λίγο ταπεινό βιομηχανικό αλάτι
✅ Εκτέλεση συνταγής, πριν την εκτελέσετε στο πιάτο σας!
Ανάβουμε το μεγάλο μάτι της κουζίνας φουλ (η δική μου έχει φουλ το έξι, οπότε κάντε αναγωγή και μαγειρέψτε ανάλογα). Ακουμπάμε πάνω του το πιο ελαφρύ και μακρύ μας τηγάνι από το τεφλόν. Προσοχή! Δεν το λαδώνουμε, του βάζουμε μια κούπα νερό να γιαχνίζει και να ψηθεί ροδιζόμενο, η αναγκαιότητα του τσιγαρίσματος που επιβαρύνει το επόμενό μας -ή το πρώτο μας- έμφραγμα, είναι τα τρανς λιπαρά που προσφέρει το τσιγάρισμα, αποκλείστε το από τη ζωή και το κορμί, τόσο του δικού σας, όσο και των αγαπημένων σας!
-Παρακολουθούμε στο γιάχνισμά τους τα κολοκυθάκια, από κάποια στιγμή και πέρα, ανακατεύουμε με ξύλινη σπάτουλα βαφτίζοντάς τα μ’ ένα φλιτζάνι νερό, που ως το τέλος του ψησίματός τους, θα γίνει 3 φλιτζάνια, ίσως και τέσσερα, αλλά κοιτάχτε μη τα ρίχνετε όλα μαζί, μόλις πιει το πρώτο, βάζετε το επόμενο. ΑΥΤΟΣ είναι ο μόνος τρόπος για να ροδίσετε το κολοκύθι, δίχως ίχνος -τρανς- λάδι. Αν βάλετε ΟΛΕΣ τις κούπες μαζί, το κολοκύθι αλίμονο θα βράσει κι επειδή νοιάζεται για το χαμηλό τηγάνι σας, όσο και για την επιφάνεια της κουζίνας, θα αφρίσει ανεξέλεγκτα, όπως εμείς στον Άνεμο, όταν λαμβάνουμε φακελάκια με οφειλές!
-Σε άλλη μεσαία κατσαρόλα και στο διπλανό-μικρότερο μάτι, θα ανάψετε στο φουλ για να μη χάσετε ΛΕΠΤΟ χρόνου και θα ρίξετε τρεις κούπες νερό και λίγα κατεψυγμένα καρότα ή και άλλα ανάμικτα λαχανικά, ώστε μόλις αποψυχθούν από το νερό που θα ζεσταίνεται ήπια, κρίνετε και ρίξτε το πλυμένο ρύζι, το κρεμμύδι και τους κύβους που σας προτείνω
-Παράλληλα στο τηγάνι, προσθέτουμε κούπα την κούπα το προαναφερόμενο νερό, ανακατεύετε και προσφέρετε σοκ και δέος στο σπίτι, μοσχοβολώντας το φαγητό με θυμάρι βουνίσιο και ρίγανη, εξίσου
Θέλει λίγη υπομονή το κολοκύθι και βόλτες στο τεφλόν, ώστε να βγάλει τ’ αρώματά του και τη γλύκα του. Επιτεθείτε επιπλέον στη γλύκα του με μια πρέζα καστανή ζάχαρη που θα απογειώσει τη γεύση σας στο ακρωτήριο Κανάβεραλ!
-Το ρύζι στην -ανοξείδωτη αλλά κολλητική -καραSΟS- κατσαρόλα έχει φουσκώσει, αλλά αργεί λίγο ακόμη.
-Σβήστε το μικρό μάτι, αλλιώς θα κάψετε το σπίτι!
-Μεταφέρετε την κολλητική κατσαρόλα στο κύριο μάτι, κατεβάζοντας τον ροοστάτη της στο μισό, να ‘ρθει να βασανιστεί υλικό με υλικό, να αποθεωθεί το ρύζι από το μέλι-κολοκύθι, οι ρίγανες με τα θυμάρια και τα ενισχυτικά γεύσης – γνωρίζω πως κανονικά δεν θα ‘πρεπε να τα προτείνουμε αλλά μήπως είμαστε λιγάκι αναγκασμένοι από την ανοστιά των βιομηχανικών τροφίμων;
-Τρία μόνο λεπτά πριν από το τέλος, πετάχτε γενναιόδωρα τον άνηθο, (με τον αντίστοιχο βιομηχανικό των μάρκετ εγώ έχω απογοητευθεί επί προσωπικού και δεν τον προτείνω ποτέ, σ’ αυτό περικλείονται ο μαϊντανός και το σέλινο!) και τρελάνετε κάθε σας γειτόνισσα, που θα καταφτάσουν στο δεκάλεπτο με σημειωματάκι ή smart phone, να αντιγράψουν τη συνταγή, αφού θα ‘χουν δοκιμάσει το αποτέλεσμα, αλλά θα καταλήξουν να σας φάνε τη μισή μερίδα, προσοχή, η συνταγή είναι για 2 άτομα, μη σας αφήσουν και νηστικούς!)
Ως τότε κι αφού έχει πιει τα ζουμιά του, αφήστε του απαλά μια καθαρή πετσέτα κι όχι καπάκι, που θα σας «μουσκέψει» το πιάτο
-Σερβίρουμε το πιάτο χλιαροζεστούλι με κανένα συνοδευτικό ή λίγη γραβιέρα Νάξου για να τιμήσουμε ένα αγαπημένο μας νησί, είτε ό,τι τυρί σας βρίσκεται, εκτός από φέτα, τη λατρεύουμε οι Έλληνες, αλλά κλοτσάει τα υπόλοιπα αρώματα και θα σας χαλάσει· και θα φταίω εγώ μετά αν με πείτε αποτυχημένο μάγειρα. Το κρίμα είναι ότι στα μάτια σας θα είμαι και θαρρώ πως δεν τ’ αξίζω!
❤️️ Καλή όρεξη σε όλες και όλους σας!
⭐️ Σούπερ τιπ της ημέρας ή της νύχτας καλύτερα!
Τα φαγητά μου δεν τσιγαρίζονται ποτέ! Το τσιγαρισμένο φαγητό είναι ίσο με τα τρανς λιπαρά μιας μερίδας λιπαρού χοιρινού. Ηρεμήστε και μαγειρέψτε με τα πρότυπα του 21ου αιώνα! Ο-ε-ο!
Προσθέστε δυο κουταλιές λάδι, μια πάνω από κάθε μερίδα.
Κι ας μάθετε κάποτε, να το τρώτε ωμό. Ατσιγάριστο αναδεικνύει τον ερωτισμό της αίσθησής του, ωμό σας κάνει καλό, ωμό διατηρεί το σύνολο των θρεπτικών του βιταμινών, πριν αυτές σφαγιασθούν στον βωμό της προ-Κατοχικής ιδεολογίας διατροφής των μανάδων μας.
