Πηνελόπη Δέλτα και Ίωνας Δραγούμης. Ένας τραγικός έρωτας που δεν βρέθηκε ποτέ γη να τον χωρέσει. Τρεις καλοκαιρινές μέρες μόνο θα γίνουν δικές τους, με τον φόβο ακριβό αντίτιμο της χαράς τους. Απελπισία, ενοχές, απογοήτευση, απέραντη ευτυχία, όλα σκεπασμένα από το παραμυθένιο πέπλο της Βιέννης. Κι εκείνοι, αιχμάλωτοι της μοίρας τους. Σε πείσμα όλων, επιθυμούν να γίνουν νόμιμο ζευγάρι, καθώς σαν απόλυτα φυσικό φαντάζει να μην ανήκει η Πηνελόπη σ’ έναν γάμο που την διαλύει. Η αφοσίωση όμως, νικά τον έρωτα. Δημιουργεί ωστόσο κρυψώνα μυστικό: την γραφή. Κι ύστερα ο πόλεμος και η γερμανική Κατοχή. Η Δέλτα είναι πεπεισμένη πως η πατρίδα που λάτρεψε θα εξαφανιστεί.
“Ναι, νομίζει πως αφουγκράζεται το βουητό. Χρόνια ακούει θορύβους στο κεφάλι της. Οι κρότοι, οι βόμβοι και οι φωνές την κατοικούν πεισματικά. Ωστόσο, δεν φαντάστηκε ποτέ πως θα την ταλάνιζε ο ρόγχος που παράγει η ανάσα του σκότους. Οι γερμανικές μοτοσυκλέτες κυκλώνουν βρυχώμενες την Αθήνα”.
Η ιστορία τους γνωστή, πολυδιαβασμένη. Ο Στέφανος Δάνδολος με συγκινητικό σεβασμό καταθέτει το δικό του “δάφνινο στεφάνι” στα πόδια της αγαπημένης Πηνελόπης Δέλτα. Η μαυροφορεμένη φιγούρα της κυριαρχεί στις σελίδες σαν σπαρακτική κραυγή μοναξιάς, μεταδίδοντας στους αναγνώστες το θλιμμένο ταμπεραμέντο της, αγγίζοντας την ψυχή ακόμη και όσων δεν την γνωρίζουν.
Ερωτήματα σκληρά για το μητρικό καθήκον, τον έρωτα και την απώλεια, για τον ηθικό εκβιασμό και την αφοσίωση, μετατρέπουν τη ζωή της σε κόλαση.
“Πόσο σκληρές είναι οι εχθροπραξίες των ενηλίκων! Αυτά τα τρία πλάσματα έβαλε ο σύζυγός της ανάμεσά τους για να την εκβιάσει”.
Εσωτερικές συγκρούσεις, ψυχική βία, διαμάχες βασισμένες στην ηθική της εποχής, πάλη ανάμεσα στον έρωτα και το καθήκον. Ο κύριος αφηγηματικός οδηγός του συγγραφέα είναι τα ημερολόγια της Δέλτα, οι “Ενθυμίσεις” της. Με προσοχή δημιουργεί τα πορτραίτα των πρωταγωνιστών ζωγραφίζοντας παράλληλα με χρώματα ζωηρά το ιστορικό γίγνεσθαι της εποχής τους. Φαίνεται σαν η ενσυναίσθηση να έχει συνεπάρει τον Στέφανο Δάνδολο, απομακρύνοντάς τον έτσι από μια απλή, συνηθισμένη ερωτική ιστορία.
Στρωτή γραφή που όμως τον βασάνισε από το 2010 αν και λάτρεψε την συγκεκριμένη συγγραφική εμπειρία, όπως ο ίδιος αναφέρει σε μια συνέντευξή του. Κατά την γνώμη μου, κατάφερε να κρατήσει την αρμόζουσα ισορροπία μεταξύ των πραγματικών γεγονότων και του μύθου, σ’ ένα βιβλίο που διαβάζεται με αμείωτο ενδιαφέρον. Είναι πλημμυρισμένο από το γλυκό άρωμα που αναδίδει ένας ανθισμένος κήπος, ειδικά στα σημεία που δημιουργεί εικόνες μαγευτικές της Βιέννης, του παραμυθένιου δάσους, του σπιτιού της Δέλτα.
Θα ήταν εύκολη η αγιοποίηση της Πηνελόπης και της οικογένειάς της. Με λόγο γλαφυρό ο Δάνδολος αποφεύγει τον ύφαλο, αποδίδοντας με σοβαρότητα τα του Καίσαρος.
