Ο Μοντανάρι ξεκινά τούτη τη φρικιαστική ιστορία, αποκαλύπτοντάς μας τον δολοφόνο από την αρχή, μας διηγείται την διαδικασία των φονικών, μας ενημερώνει πλήρως για το παρελθόν του δολοφόνου και για την σπάνια ασθένειά του- δεν θυμάται τα πρόσωπα, ούτε καν τον δίδυμο αδελφό του- δηλαδή, βάζει, αμέσως τον αναγνώστη σε πλεονεκτικότερη θέση από την αστυνομία και τον υπεύθυνο ντετέκτιβ.
Ο Μοντανάρι θεωρείται δεξιοτέχνης στο crime fiction. Η γλώσσα του είναι εξωφρενικά απλή, αναφέρει τρομακτικές λεπτομέρειες, παρ’ όλα αυτά διαθέτει μια αμεσότητα που σε καθηλώνει, καθώς ξεσκεπάζει με τέχνη πρόσωπα και γεγονότα. Η αστυνομία εντοπίζει σχετικά γρήγορα τον δολοφόνο, αλλά το κίνητρό του θα ανακαλυφθεί από μια εξω-αστυνομική συνεργασία.
Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα είναι το ένατο του Μοντανάρι και ήταν ανάμεσα στα δέκα πρώτα αστυνομικά στη λίστα της New York Times Book Review του 2016. Η υπόθεση εξελίσσεται και πάλι στην αγαπημένη, για τον συγγραφέα, πόλη της Φιλαδέλφειας και τις γειτονιές της.
Οι φίλοι αυτής της κατηγορίας βιβλίων θα το λατρέψουν, αφού θα βρουν όλα όσα τους ιντριγκάρουν, όλα όσα τους κρατούν «στα καρφιά» για το τι μέλλει γενέσθαι, κι ακόμη περισσότερα.
Όσοι πιστοί, λοιπόν, προσέλθετε και δεν θα βγείτε ζημιωμένοι!
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Ο Μπίλι έκλεισε τα μάτια του, προσπάθησε να οργανώσει τις σκέψεις του. Είχε περάσει πολύ καιρό γύρω από αυτή την περιοχή όταν ήταν μικρός ακολουθώντας τις γραμμές. Κάποτε είχε γράψει το όνομά του με σπρέι στον τοίχο αυτής της αποθήκης. Αναρωτήθηκε αν ήταν ακόμη εκεί. Ίσως αν το έβλεπε, να τον γύριζε πίσω.
Άνοιξε τα μάτια του, κοίταξε κατά μήκος του κτιρίου. Με κάποιο τρόπο, η Έμιλι στεκόταν στη γωνία, ακριβώς κάτω από τη λάμπα του δρόμου. Φορούσε ένα γαλάζιο φόρεμα και μια σειρά από μικρές πέρλες. Όταν γύρισε να τον κοιτάξει, ο Μπίλι σήκωσε το χέρι του να τη χαιρετήσει. Είδε τότε πως η δεξιά πλευρά του κεφαλιού της έλειπε.
Δεν ήταν η Έμιλι. Ήταν το κορίτσι από το Τζέιντ Κετλ. Το νεκρό κορίτσι.
Ήταν οι σκιές.
Ο Μπίλι πήρε μια βαθιά ανάσα, τακτοποίησε την τσάντα στον ώμο του. Πριν προλάβει να κάνει ένα βήμα, είδε μια σκιά στ’ αριστερά του. Ο άντρας στεκόταν λιγότερο από ενάμισι μέτρο μακριά. Ο Μπίλι δεν τον είχε ακούσει να πλησιάζει. Ο ήχος της σειρήνας είχε καλύψει τα βήματά του.
«Αστυνομία!» φώναξε ο άντρας.
Ο Μπίλι γύρισε με το όπλο του προτεταμένο.Πάτησε μια φορά τη σκανδάλη.
Mάθετε περισσότερα για το βιβλίο, αποκτήστε το εύκολα, εδώ:
Εκδόσεις Bell
