*Τροπάριο της Κασσιανής
Νύχτα μέσα μου υπάρχει, ζοφερή, χωρίς σελήνη, χωρίς άστρα
παντού βροχή κι αγιάζι, κανένα φως
κι όμως φοβάμαι τη νύχτα, ζηλεύω τ άστρα που ζούνε αιώνια
μισώ το φεγγάρι που εμφανίζεται στο σκοτάδι και λαμπαδιάζει το τοπίο, σαν πυρκαγιά
μια δάδα για να βρω το δρόμο μέσα στο δάσος
και τα χαλίκια, τα σκοτεινά κλαδιά
ο ήλιος σκοτεινός, κατάμαυρος
κι οι αχτίδες καίνε τον κόσμο όλο, θεόρατη πυρκαγιά
και ζέστη, καμίνι
λιώνουν τα μέταλλα, λιώνει το στυλό, λιώνουν τα ποιήματα
καίγεται ο κορμός του δέντρου
νύχτα μέσα μου υπάρχει
κι έξω ένας μαύρος ήλιος στέλνει τις ακτίνες του
λιθοβολώντας τις ανάσες μας
αφήνοντας στάχτες κι αποκαΐδια απ όπου περνάει
ένα κομμάτι στάχτης,
αυτό ήταν και πέρασε
ένα κομμάτι πυρκαγιάς.
• Επικοινωνήστε με την ποιήτρια:
https://www.facebook.com/geronta.constantia?fref=ts
• Σχετικοί σύνδεσμοι:
http://www.anemosekdotiki.gr/syggrafeis/poihsh/konstantia-geronta.html
http://www.anemosekdotiki.gr/poihsh/kathe-tou-leksi-enas-lygmos.html
http://www.anemosekdotiki.gr/poihsh/edo_gennietai.html
http://www.anemosekdotiki.gr/poihsh/kwneio.html
