Τόσο φως μέσα στην βροχή.
Όλα βράχηκαν όμως
και έχουν αρχίσει να λιώνουν.
Η εμπιστοσύνη,
τα καθαρά βλέμματα,
το «σε νοιάζομαι»,
καθώς και τα αγκάθια
που στολίζουν την ομορφιά.
Άρρωστο το φως της κόλασης.
Σκοτεινό το φως του παραδείσου.
Πες μου πού είναι το δικό σου.
Άρρωστο το φως της κόλασης, σκοτεινό.
Το φως του παραδείσου;
Πες μου απλά πού είναι το δικό σου.
Μόνο αυτό.
Μία ακόμα μαχαιριά*.
* Το τελευταίο δίστιχο ανήκει στον τραγουδοποιό Παύλο Παυλίδη, ο οποίος μου έδωσε προσωπικά την άδεια και τις ευλογίες του για την χρήση του.
• Επικοινωνήστε με τον δημιουργό:
https://www.facebook.com/john.manikas?ref=br_rs
