Εμπεριέχω μια ουτοπία
την αφήνω σε εκκρεμότητα , ώρες , μέρες, μήνες.
Ανάγκη την ονόμασα
να σε αισθάνομαι, με όποιο τρόπο.
Όχι με την αφή, μα με την φωνή, μόνο…
Απίστευτη η ηχώ της.
Απίστευτη η αντίδραση στα κύτταρα μου.
Εμπεριέχω μια ουτοπία
μια κατάκτηση.
Ονειρεύομαι κάθε βράδυ εκείνο το άγγιγμα
που σκορπίζεις σε αγκαλιές πρόσκαιρες.
Εμπεριέχω την προσμονή, την ελπίδα
σπρώχνω τον χρόνο.
Κυλάει μόνος του, χωρίς εμένα.
Εμπεριέχομαι σε εσένα
και σκορπίζομαι κάθε που ανοίγεις τα χέρια.
Με ακουμπάς σε ότι αγκαλιάζεις και νιώθω βρόμικη.
Εμπεριέχω ένα όνειρο, ένα ταξίδι και μια Κυριακή.
Την αφήνω σε εκκρεμότητα.
Μετράω αντίστροφα,
Η ζωή κυλάει μόνη της χωρίς εμένα.
• Eπικοινωνήστε με την ποιήτρια:
https://www.facebook.com/maria.vouzouneraki
• Σχετικοί σύνδεσμοι:
http://www.anemosekdotiki.gr/poihsh/nyxta.html
http://www.anemosekdotiki.gr/syggrafeis/poihsh/maria-vouzouneraki.html
