Είμαστε ανάμνηση, λειτουργούμε ως ανάμνηση.
Κυλάμε ως ανάμνηση στα νερά του τώρα.
Παζαρεύουμε τη ψυχή για λίγους φανταχτερούς εφιάλτες κατανάλωσης.
Κι ύστερα τους κληροδοτούμε στα παιδιά μας
που έπαψαν να έχουν το δικαίωμα να είναι παιδιά.
Που έχασαν το δικαίωμα στο γέλιο.
Δύο πιτσιρικάδες λοξοκοιτούν κάθε τόσο.
Έχουν το νου τους στο μέλλον που έρχεται με φόρα.
Στρίβοντας στην οδό ευτυχίας ακούω τα κατάγματα των ψυχών.
Και βλέπω τους σωτήρες να τις δένουν με γάζες, δήθεν για το καλό τους.
Είσαι ευτυχισμένος σημαίνει είσαι τελειωμένος.
Λανθασμένη μετάφραση ή λανθασμένος τρόπος ζωής;
Διάλεξε και θα χάσεις.
Έχω κάτι αμφιβολίες στη τσέπη και πότε πότε τρώω καμία,
Να πάρω ενέργεια, να προχωρήσω.
Θέλω να καώ, αλλά δεν βρίσκω φλόγα.
Πώς να εμπιστευτώ τη ζωή εάν δεν μπορώ να εμπιστευτώ εσένα;
Ένα γιατί κι ένα πώς φύτρωσαν στο στόμα.
Θα ‘θελα μια μέρα να διαβάσω μία μελέτη
για την ψυχαναγκαστική μας σχέση με τα σπίτια,
με αυτές τις πολύχρωμες φυλακές
που κάνουν τους δρόμους να δείχνουν πιο μελεγχολικοί.
Ανεμόσκαλες που οι ρίζες τους βρίσκονται στον ουρανό.
Αυτή είναι η αποστολή μας. Αυτή κι ένα ευχαριστώ.
Έχω αρχίσει να φοβάμαι εκείνους που δεν κλαίνε.
Κι εκείνους που έχουν ανάγκη να πουν ιστορίες που δεν έζησαν ποτέ.
Τι φρίκη να κρύβουν άραγε από πίσω;
Όσο καιρό έψαχνες για άλλοθι, εγώ βρήκα ζωή.
Απλώνεις το κοντό σου δάχτυλο και μου δείχνεις τη λάσπη που την καλύπτει.
Κι εγώ σου φωνάζω απεπλπισμένος, πως όσο βρόμικη κι αν είναι παραμένει ζωή.
Κι αυτό δεν αλλάζει.
Πλησιάζεις στο αυτί και μου ψιθυρίζεις:
«Είναι μάταιο, κάποια μέρα θα γίνεις κι εσύ ανάμνηση».
Λίγα δευτερόλεπτα σιωπή κι ακινησία.
Με το ενοχικό σου χέρι
μου δείχνεις το δρόμο που οδηγεί μοιραία στο τέλος.
Εκείνη την ώρα πηδάω τον φράχτη και δραπετεύω με τα αδέλφια.
Είμαστε μια μέλλουσα ανάμνηση,
αλλά λειτουργούμε ως η προσωποποίηση του τώρα.
Όταν θα δεις τον ουρανό να λιώνει μαραζωμένος
για το χρόνο που πέταξες χωρίς να σηκώσεις το κεφάλι σου
και να δεις τ’ αστέρια που φιλοξένησε
τότε, γονάτισε και ζήτα συγχώρεση.
Οι άγγελοι θα σε χαϊδέψουν.
• Επικοινωνήστε με τον δημιουργό:
https://www.facebook.com/john.manikas?ref=br_rs
