«Αντικαταστάθηκες σήμερα, δεν συνεχίζεις, είσαι ζημιά για την εταιρεία».
«Μα ξέρετε, προσπάθησα επανειλημμένως να ανταπεξέλθω μα…»
«Δεν έχει σημασία, πάρε τα πράγματά σου και πέρασε από το ταμείο».
«Μα ίσως να υπάρχει».
«Όχι, δεν υπάρχει, καλή σου μέρα».
Έμεινε χωρίς δουλειά, είχε να κάνει με οργάνωση προσωπικού. Πήρε τα λιγοστά του αντικείμενα σε μία χαρτόκουτα και απομακρύνθηκε λίγο αφηρημένα.
Είμαι συνάδελφός του. Τον έβλεπα, καθώς με σκυμμένο κεφάλι πήγαινε προς τον διάδρομο. Έδειχνε άτομο αψυχολόγητο, απόμακρο, λιγομίλητο. Ήταν όπως λέμε στον κόσμο του. Όλοι τον είχαν στο περιθώριο. Δεν τα κατάφερνε ποτέ στη γραφή, μα τον υπολογιστή τον έκανε να πετά όταν ακουμπούσε τα πλήκτρα. Τυφλό σύστημα χρησιμοποιούσε που λίγοι ήξεραν σε όλα τα τμήματα. Περίπλοκος χαρακτήρας, απλησίαστος, κρατούσε από όλους αποστάσεις. Είχε όπως λένε ξυράφι μυαλό, μα κάπου έδειχνε ανοργάνωτος, του έφευγε ο χρόνος άσκοπα, μείον καθοριστικό.
«Περίμενε θα σε πάω εγώ, έχουμε την ίδια κατεύθυνση».
«Όχι δεν πειράζει ευχαριστώ».
«Θα πιούμε και μια μπύρα παρέα, ευκαιρία». Έτσι άνοιξε το στόμα του το σφραγισμένο.
«Είμαι δυσλεκτικός, αλλά απλή δυσλεξία, έχω περισσότερη διάσπαση προσοχής. Η οποία διάσπαση, περνώντας τα χρόνια γίνεται λιγότερο αντιληπτή και διακρίνεται η δυσλεξία πιο έντονα».
Δεν κατάλαβα τι μου έλεγε. Έπινα την μπύρα και έβλεπα το σώμα του να κινείται διαρκώς. Κουνούσε τα πόδια ρυθμικά, εκνευριστικά ήταν σα να μην τον χωρούσε η καρέκλα.
«Δηλαδή είσαι σπαστικός; Βλέπω κινείσαι διαρκώς, προσπαθώ να μάθω, δεν γνωρίζω τι μου λες».
«Όχι δεν είμαι σπαστικός. Είμαι υπερβολικά έξυπνος μα μου λείπει η οργάνωση, η διαχείριση χρόνου, δεν μπορώ να γράψω, μπερδεύω τις λέξεις, όταν όμως ακούσω κάτι, το αποστηθίζω λέξη προς λέξη ό,τι κείμενο είναι».
«Τις ξένες γλώσσες πώς τις έμαθες και ξέρεις πέντε;»
«Αυτό ήταν πολύ εύκολο δεν έδωσα γραπτές εξετάσεις μόνο προφορικές, και στο Πανεπιστήμιο και στις γλώσσες».
«Και τώρα πως θα κινηθείς; Για δουλειά εννοώ, χρειάζεσαι κάτι από μένα; Ίσως βοηθήσω».
«Όχι ευχαριστώ, ήδη έχω πρόταση για Διπλωμάτης στις Βρυξέλλες την οποία καθυστερούσα, δεν ήθελα να φύγω από την χώρα, μα θα το τολμήσω».
Κάνει πλάκα δεν γίνεσαι εύκολα Διπλωμάτης. Γνώσεις, όμως έχει.
Πλήρωσα και φύγαμε αμίλητοι. Αναστέναξα.
Ίσως καλύτερα να ήμουν δυσλεκτικός σκέφτηκα.
• Επικοινωνήστε με τη συγγραφέα:
https://www.facebook.com/profile.php?id=100021203671177&ref=br_rs
