Θέμα στις ειδήσεις: Η χρήση της πλαστικής σακούλας μειώθηκε σημαντικά και προβλέπεται ότι η μείωση σε απόλυτο αριθμό (δεν συγκράτησα μέχρι πότε) θα είναι 2,5 εκατομμύρια σακούλες.
Θέμα στις ειδήσεις: Οι Έλληνες αρχίζουν και αποκτούν οικολογική συνείδηση.
Θέμα στις ειδήσεις: Ο Κάρολος της Αγγλίας, αρνήθηκε να πιει τον καφέ του με πλαστικό καλαμάκι.
Δεν θα πω, πως όλα αυτά δεν είναι θετικά. Κάθε άλλο. Και θετικά είναι. Και σημαντικά είναι. Και μια αρχή είναι. Αλλά αυτό μόνο…
Έβλεπα αυτές τις ανακοινώσεις και μόλις είχα γυρίσει από το σούπερ μάρκετ, από όπου κουβάλησα 2 εξάδες εμφιαλωμένων νερών σε πλαστικές φιάλες, που μάλιστα ήταν συσκευασμένες σε πλαστικό περιτύλιγμα, το οποίο παρεμπιπτόντως είναι ιδιαίτερα χοντρό. Και αφού στο μέρος που είμαι τώρα, το νερό της βρύσης δεν συνιστάται, σαν και μένα είναι όλοι οι κάτοικοι. Όλοι κουβαλάμε τις 12άδες καθημερινά.
Μετά σκέφτηκα τα υπόλοιπα ψώνια μου: αναψυκτικά σε πλαστικά μπουκάλια, γάλα σε πλαστικά μπουκάλια, λάδι σε πλαστικά μπουκάλια, απορρυπαντικά σε πλαστικά μπουκάλια, τρόφιμα σε πλαστικές συσκευασίες και ένα σωρό είδη, ων ουκ έστιν αριθμός.
Όμως τα πλαστικά καλαμάκια μειώνονται. Το ρεπορτάζ έλεγε, πως οι περισσότερες καφετέριες παραγγέλνουν πια καλαμάκια, όχι πλαστικά αλλά βιοδιασπώμενα. Και οι περισσότερες σακούλες ήταν βιοδιασπώμενες, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Μετά σκέφτηκα πoιο ήταν το κίνητρο, που σαν αποτέλεσμα είχε την μείωση της πλαστικής σακούλας. Μα τι άλλο; Η επιπλέον χρέωσή της φυσικά. Και μετά σκέφτηκα τα ρεπορτάζ στις ειδήσεις, όπου ερωτώνται πολίτες για το αν καταναλώνουν πλαστικές σακούλες και όλοι, πανηγυρίζοντας, λένε πως είναι εναντίον του πλαστικού. Του πλαστικού των πόσων γραμμαρίων; Ρωτώ. Πόσο ζυγίζει μια πλαστική σακούλα και πόσο ένα πλαστικό καλαμάκι; Και πόσο ζυγίζει το πλαστικό μπουκάλι του αναψυκτικού και του νερού; Και πόσο πιο χοντρό είναι το πλαστικό που περιβάλει τις 6άδες των νερών από μια πλαστική σακούλα;
Κι έπειτα σκέφτηκα τις επιλογές μας. Την πλαστική σακούλα την πληρώνουμε επιπλέον, γιατί βλάπτει το περιβάλλον. Το γυάλινο μπουκάλι του αναψυκτικού ή του νερού, που έχουμε την επιλογή να το προτιμήσουμε από το πλαστικό, είναι σαφώς ακριβότερο από το πλαστικό. Και φυσικά δεν το προτιμάμε. Και το γυαλί βλάπτει το περιβάλλον; Όχι βέβαια. Απλά είναι πιο ακριβό από το πλαστικό. Όταν η τιμολογιακή πολιτική αντιφάσκει… Ή μάλλον δεν αντιφάσκει. Απλά διαχωρίζεται. Άλλο η τιμολογιακή πολιτική που έχει στόχο το κέρδος και άλλο η τιμολογιακή πολιτική που έχει στόχο την προστασία του περιβάλλοντος. Μόνο που αυτές οι δύο, ακολουθούν δύο εντελώς διαφορετικές κατευθύνσεις.
Χώρα σε κρίση… Άνθρωποι σε κρίση… Περιβάλλον σε κρίση…
Μήπως δεν είναι λοιπόν η οικολογική συνείδηση που ξύπνησε μέσα μας, αλλά το οικονομικό πρόβλημα που μας ταλανίζει; Που είναι τεράστιο… Οικολογική συνείδηση έχουμε! Λεφτά δεν έχουμε!
Και σωστά κάνει η πολιτεία και χρεώνει το πλαστικό. Αλλά γιατί μόνο στις σακούλες; Εντάξει είναι κι αυτό μια αρχή. Αν όμως, το πλαστικό είναι βλαβερό για το περιβάλλον και συνεπώς για την ανθρωπότητα ολόκληρη, να αποτιμήσουμε το κόστος αυτής της ζημιάς, που προκαλεί και να το βάλουμε πάνω στην τιμή του. Αλλά σε όλα! Σε όλα τα πλαστικά! Τότε ναι! Θα μπορούμε να πούμε ότι ο κόσμος αποκτά οικολογική συνείδηση. Θα μπορούσαμε να το ισχυριστούμε και τώρα, αν ήμασταν πρόθυμοι να πληρώσουμε το παραπάνω κόστος για τις γυάλινες συσκευασίες. Δεν το κάνουμε όμως. Και δεν το κάνουμε, όχι γιατί δεν σκεφτόμαστε οικολογικά. Δεν το κάνουμε γιατί είμαστε ανήμποροι. Τα οικονομικά μας, μας πονάνε πιο πολύ από το περιβάλλον. Και αυτό είναι απόλυτα φυσικό. Όταν έχεις να αντιμετωπίσεις θέμα καθημερινής και άμεσης επιβίωσης, το περιβάλλον το βάζεις σε δεύτερη μοίρα.
Την καταστροφή στο περιβάλλον θεωρούμε, πως έχουμε χρόνο για να την αντιμετωπίσουμε. Δεν έχουμε. Και το πλαστικό είναι ένα θέμα. Η ενέργεια και οι εκπομπές ρύπων καυσαερίων, είναι ένα άλλο. Ίσως και μεγαλύτερο. Ήδη υφιστάμεθα τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Όλες αυτές οι καταρρακτώδης βροχές που πλήττουν τον πλανήτη, η αύξηση της θερμοκρασίας και οι πρωτοφανείς καύσωνες, όλα αυτά είναι σημάδια που δεν μπορούμε να αγνοούμε.
Δεν θέλω να είμαι από αυτούς που γκρινιάζουν και υποβαθμίζουν όλα τα καλά που γίνονται προς μια σωστή κατεύθυνση. Απλά προσπαθώ να βάλω και εγώ ένα λιθαράκι για να σπρωχτούμε και στα μεγαλύτερα. Και σίγουρα είναι ένα καλό οι σακούλες και τα καλαμάκια. Αλλά είναι ο κώνωπας και εμείς, χρόνια τώρα, καταπίνουμε την κάμηλο.
Ας το δούμε σαν μια αρχή. Ας ευαισθητοποιηθούμε και ας προσπαθήσουμε. Όμως σίγουρα, αν πρώτα δεν λυθεί το βιοποριστικό πρόβλημα της πλειονότητας των ανθρώπων, δεν νομίζω πως θα είμαστε σε θέση να κάνουμε πολλά. Ας προσπαθήσουμε σκληρότερα. Κι όταν οι άνθρωποι, αρχίζουν να αγοράζουν γυάλινα μπουκάλια, όταν θα μπορούν να αγοράζουν γυάλινα μπουκάλια, όταν η πλαστική συσκευασία δεν θα είναι πια ακριβότερη από την γυάλινη, τότε ίσως να έχουμε μπει οριστικά στον δρόμο της οικολογικής συνείδησης. Ίσως…
• Επικοινωνήστε με τη συγγραφέα:
https://www.facebook.com/anapandorou?ref=br_rs
• Σχετικοί σύνδεσμοι:
http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/eutopia.html
http://www.anemosekdotiki.gr/syggrafeis/pezografia/anni-papatheodorou.html
