Αχάριστη καρδιά δε σου ‘φτασαν τόσα χρόνια που σε περίμενα; Χωρίς μέτρο σ΄αγάπησα. Και χωρίς έλεος φέρθηκα στους δικούς μου. Ούτε τη μάνα μου δεν έκλαψα όταν πέθανε. Απ’ όλους με χώριζε η βαριά σκιά σου. Τεράστια σαν τις αποστάσεις που μας χώριζαν, σαν τη σιωπή σου που πολλαπλασιαζόταν με τους χρόνους σε θάνατο διαρκείας. Ποτέ δεν αγάπησα τόσο όσο πόνεσα για το χαμό σου. Πόσους; Τριάντα; Κι οι μέρες τριακόσιες εξήντα πέντε κι οι νύχτες διπλάσιες.
• Με τέσσερις πίνακες του Γιάννη Τζερμιά
σειρά: Ελληνική πεζογραφία
σελ. 36
Ημ. Έκδοσης: 01/01/1992
Αποκτήστε το εύκολα, εδώ:
http://www.gavrielidesbooks.gr/showtitle.aspx?vid=237
Ζωγράφου Λιλή (1922-1998)
Πατέρας της ήταν ο Ανδρέας Ζωγράφου, σημαντικός δημοσιογράφος και πνευματικός άνθρωπος της Κρήτης, που εξέδιδε την εφημερίδα “Ανόρθωσις” από το 1916 ως το 1940. Παρακολούθησε μαθήματα στη σχολή Φιλολογίας στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης. Συνεργάστηκε με εφημερίδες και περιοδικά, κατά κύριο λόγο όμως ασχολήθηκε με τη συγγραφή διηγημάτων, βιογραφικών και ιστορικών μονογραφιών, δοκιμίων και θεατρικών έργων. Κυρίαρχη θέση στο έργο της κατέχει η σύγχρονη γυναίκα που αγωνίζεται για χειραφέτηση και ανεξαρτησία. Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1949 με τη συλλογή διηγημάτων “Αγάπη”. Έκτοτε έδωσε στην ελληνική λογοτεχνία έργα αξιόλογα και γνώρισε την αγάπη του αναγνωστικού κοινού. Έργα της: “Νίκος Καζαντζάκης-Ένας τραγικός” (1959), “Άπαντα” της Μ. Πολυδούρη (επιμέλεια, 1960), “Το χρυσάφι των κορμιών τους” (νουβέλα, 1961), “Καταραμένες” (νουβέλα, 1963), “Οι Εβραίοι κάποτε-Μικαέλ” (ιστορική μυθιστορία, 1966), “Ελύτης, ο ηλιοπότης” (1971), “Παιδεία, ώρα μηδέν ή της εκμηδένισης” (συλλογή δημοσιευμένων άρθρων της, 1972), “Τι απόγινε κείνος που ήρθε για να βάλει φωτιά” (θεατρικό, 1972), “Αντιγνώση: τα δεκανίκια του καπιταλισμού” (ιστορική μονογραφία, 1974), “17 Νοέμβρη του 1973-Η νύχτα της μεγάλης σφαγής” (1974), “Τιμή ευκαιρίας για τον Παράδεισο” (θεατρικό, Εθνικό θέατρο, 1976), “Κ. Καρυωτάκης – Μ. Πολυδούρη, η αρχή της αμφισβήτησης” (1977), “Επάγγελμα πόρνη” (1978), επανέκδοση συμπληρωμένη του “Αντιγνώση” (1981), “Η γυναίκα που χάθηκε καβάλα στ άλογο” (νουβέλα, 1982), “Μου σερβίρετε ένα βασιλόπουλο, παρακαλώ;” (νουβέλες, 1983), “Η γυναίκα μου η αλήτισσα” (μυθιστόρημα, 1984), “Η Συβαρίτισσα” (μυθιστόρημα, 1987), “Νύχτωσε αγάπη μου κι είναι χθες” (1990), “Παλαιοπώλης αναμνήσεων” (1991), “Που έδυ μου το κάλλος” (1992), “Παραλήρημα σε ντο μείζονα” (1992), “Κάφκα, ο σύγχρονός μας” (1993), “Η αγάπη άργησε μια μέρα” (1994), που έγινε και τηλεοπτική σειρά, και το τελευταίο της έργο “Από τη Μήδεια στη Σταχτοπούτα – Η ιστορία του φαλλού” (1998). Στις μεταφράσεις της ανήκουν: Πολιτικοί λόγοι του Τσε Γκεβάρα, τα “Άπαντα” και το παιδαγωγικό έργο του Ιβάν Ίλιτς “Να λευτερώσουμε το μέλλον”.
________
📘 Μια βιβλιοπρόταση από τoν συγγραφέα Γιάννη Φιλιππίδη.
