Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο
«Που στην ευχή πήγαν τα νιάτα και η ομορφιά μου»; αναρωτιέστε στημένη μπροστά στον καθρέφτη. Παλιότερα, όποτε βλέπατε τον εαυτό σας μέσα στο ίδιο αυτό αντικείμενο της ανθρώπινης ματαιοδοξίας, αισθανόσασταν μέχρι και θαυμασμό. Απ’ τη στιγμή που διαβήκατε το κατώφλι το οποίο οδηγεί στην πεντηκοστή πρώτη λεωφόρο του βίου σας, κάθε που αντικρίζετε το είδωλό σας να αντανακλάται σε καθρέφτη, κάνετε το σταυρό σας άλλο κακό να μην σας εύρη: ρυτίδες εδώ, δυσχρωμίες εκεί, χαλάρωση και βλεφαρόπτωση παρά πέρα. Απελπισία!
Χρόνος ο πανδαμάτωρ. Χρόνος ο ανελέητος. Χρόνος ο εκδικητής…
Μα τι του κάνατε επιτέλους και σας τα προξένησε όλα αυτά; Ούτε κερατωμένος εραστής δεν θα σας παραμόρφωνε έτσι.
Όπως ανέφερα σε προηγούμενο κεφάλαιο, έχετε ήδη περάσει στην αντεπίθεση. Αλίμονο, όμως! Οι νέες, ενισχυμένες κρέμες, οι οροί σύσφιξης, ανάπλασης, ενυδάτωσης και οι εξίσου ποικίλες μάσκες έχουν όλα δυστυχώς αποδειχθεί αναποτελεσματικά. Από δω και στο εξής, προκειμένου να διατηρήσετε τα χαμένα σας νιάτα χρειάζεστε πιο δραστικές μεθόδους: ένα λίφτινγκ, ένα μπότοξ, μια βλεφαροπλαστική.
Ο πλαστικός χειρουργός γίνεται ο πλέον ποθητός αρσενικός της ζωής σας. Όσες τον αντέχει η τσέπη σας, καταφεύγετε στη βοήθειά του. Οι υπόλοιπες αγοράζετε λαχεία, παίζετε Τζόκερ, Λόττο. Πιστεύετε δεν πιστεύετε, προσεύχεστε κάθε βράδυ στο Θεό να σας λάχει, αν όχι το λαχείο τουλάχιστον καμιά κληρονομιά, να ξελασπώσετε γενικότερα, να μπορέσετε να τσιτώσετε την χαλαρωμένη μούρη ειδικότερα. Όσες τελικά τα καταφέρνετε και κάνετε τη μοιραία πολλές φορές επέμβαση, κατά κανόνα κοιτάζετε τον εαυτό σας στον καθρέφτη και νομίζετε ότι αντικρίζετε το μακαρίτη τον Μάικλ Τζάκσον ―χτύπα ξύλο!
Όσες δεν καταφέρετε να εξοικονομήσετε χρήματα για επεμβάσεις ή απλώς δεν εμπιστεύεστε την πλαστική χειρουργική, (είναι κι ο Τζάκσον που λέγαμε στη μέση) καταφεύγετε σε λύσεις πιο οικονομικές και λιγότερο επικίνδυνες. Αρχίζετε να ντύνεστε σαν την εικοσάχρονη κόρη σας, η την φιλενάδα του γιου σας, αν η τύχη σας χάρισε αγοράκι. Μαλλί out of bed, φουστανάκια και μπλουζάκια παρόμοια μ’ αυτά που σας φόραγε η μαμά σας στο νηπιαγωγείο. Χαμηλοκάβαλα παντελόνια, κοντά μπουστάκια και «βυζάκια έξω…»
Λοιπόν, το κακό εν προκειμένω είναι πως, αντί για τα υπόλοιπα προσόντα που απεγνωσμένα προσπαθείτε να μοστράρετε, όλοι εστιάζονται στη μπάκα σας, (αν προηγουμένως δεν έχετε ξελιγωθεί εξαιτίας της «διατροφής»).
Και το κλου των κλου: αλυσιδίτσα ή κορδονάκι λουλουδάτο στον αστράγαλο, (ή τα «σφυρά» αν προτιμάτε την ιατρική ορολογία).
Τώρα αν ο νεαρός που περνάει δίπλα σας σφυρά από θαυμασμό ή απλώς σας κράζει, λίγο σας νοιάζει. Εσείς μια φορά, δεν σκοπεύετε να το βάλετε κάτω.
Και πολύ καλά θα κάνετε, αν θέλετε τη γνώμη μου. Όλα μια ιδέα είναι! Αν η αφεντιά σας αισθάνεται ωραία, δεν πα’ να κουρεύονται όλοι οι άλλοι! Εσείς, αφήστε το μαλλάκι μακρύ (προσθέτει θηλυκότητα), ή κόφτε το α λα γκαρσόν (αφαιρεί χρόνια). Βάφτε το δε ό,τι χρώμα σας γουστάρει: κορακί, κόκκινο της φωτιάς, ξανθό του Βορρά, πράσινο της χλόης. Μέχρι μπλε τα βάφουν στις μέρες μας.
Πετάξτε αν σας αρέσει και καμιά ανταύγεια, ή ακόμα καλύτερα κάντε τα τρικολόρε –η τελευταία λέξη της μόδας. Δε θα τα βάψετε μαύρα επειδή υπάρχουν ορισμένοι ανεγκέφαλοι!
Τι κι αν φαντάζετε σούργελο; Εσείς φαντάζεστε ότι καίτε καρδιές. Η καρδούλα σας ξέρει τι τραβήξατε τόσα χρόνια να ελέγχετε τις βαθύτερες επιθυμίες και παρορμήσεις σας. Νομίζατε ότι είχατε καιρό. Μετά τα πεντηκοστά σας γενέθλια συνειδητοποιήσατε ότι σκατά στα μούτρα σας είχατε. Γι’ αυτό το λόγο αποφασίσατε να απελευθερωθείτε. Και κατά τη γνώμη σας, η απελευθέρωση ξεκινάει απ’ τις τρίχες. (Λες αυτός να είναι ο λόγος που οι άντρες αφήνουν μουστάκι;).
Επίσης, η απελευθέρωση ξεκινάει απ’ τις …αλυσίδες! Εξ ου και κοτσάρατε το αλυσιδάκι στο πόδι. Έτσι μόνο θα σπάζατε τις αλυσίδες που σας κρατούσαν δέσμια του παλιού σας εαυτού και των χιλιάδων «πρέπει» που σας φύτεψαν στο μυαλό γονείς και σχολείο.
Έκτοτε με το μαλλί –και κυρίως με τα μυαλά– να παίρνουν αέρα, την κοιλιά να δροσίζεται τα καλοκαίρια και να παγώνει τους χειμώνες, με αλυσιδοστολισμένα ποδαράκια, βαδίζετε, ελεύθερες πλέον, στη «Λεωφόρο του Χαμένου Χρόνου», με την ελπίδα ότι σε κάποια γωνία θα σας περιμένει το βασιλόπουλο που σας έταζαν απ’ όταν ακόμα βρισκόσασταν στην κούνια. Κούνια που σας κούναγε!
Προτεινόμενες λύσεις και δημιουργική φαντασία
Αστεία τέλος! Ας μιλήσουμε σοβαρά. Πιστεύετε στ’ αλήθεια ότι μ’ όλα αυτά τα καραγκιοζιλίκια θα κερδίσετε τον χαμένο χρόνο; Ή –ακόμα χειρότερα– ότι θα ξεγελάσετε το Χάρο; Όσο μικρή και να δείχνετε (που δεν δείχνετε – όχι κατ’ αυτόν τον τρόπο), αν πείτε στο Χάρο ότι κάνετε «μαμ» και να σας αφήσει στην ησυχία σας, θα σας απαντήσει ότι μόλις τελειώσετε με το «μαμ», περιμένει εκείνος να σας πάει «άτα».
Δεν κοιτάζετε, λέω ’γω να βρείτε τρόπους να φαίνεστε αυτό που είσαστε; Μια καλοβαλμένη και όχι μια άρα- μάρα πενηντάρα! Μια ώριμη γυναίκα, η οποία κατά τη διάρκεια του πεντηκονταετούς βίου της έχει ανακαλύψει τι την κολακεύει και τι όχι. Πού γνωρίζει ποια είναι τα δυνατά της σημεία και τα προβάλλει. Σε τι υστερεί και καλό είναι να το καμουφλάρει.
Επί πλέον, μιας και τώρα πια δεν μπορείτε να ποντάρετε αποκλειστικά στα φυσικά σας προσόντα, δεν ανοίγετε και κάνα ρημαδοβιβλίο; Καμιά εφημερίδα; Να διαβάστε κανένα ενδιαφέρον κι εποικοδομητικό άρθρο; Όχι τίποτα άλλο, αλλά για να ’χετε κάτι ενδιαφέρον να λέτε στις παρέες και τις συναθροίσεις. Αφήστε το ρόλο της χαζής ξανθιάς (μελαχρινής ή κοκκινομάλλας) σε άλλες, νεότερες. Εσείς βρείτε άλλα πατήματα, πιο σταθερά, και ασφαλή. Αλλιώς κινδυνεύετε να γκρεμοτσακιστείτε και σπάσετε τα μούτρα σας.
Πάρτε το χαμπάρι, κυρίες μου: σ’ αυτές τις ηλικίες το μυαλό, η πνευματικότητα κάνει την διαφορά. Με τόλμη, αποφασίστε να αποκτήσετε γοητεία.
Θα μου πείτε: «Ξέρεις πολλούς άντρες που να ενδιαφέρονται για πνευματικότητα;» Σας απαντώ ευθέως: Όχι! Εσείς όμως ξέρετε πολλούς να επιλέγουν αξιοθρήνητη απομίμηση εικοσάρας, όταν μπορούν να έχουν την αυθεντική;
Αξιοποιείστε, το λοιπόν, αυτό που είσαστε κι αυτά που διαθέτετε. Αν είστε υπέρβαρη, ράφτε το και λιγάκι. Τι να σας κάνει κι ο δόλιος ο σύζυγος που γαζέλα παντρεύτηκε φάλαινα βρίσκει τώρα στο κρεβάτι;
Θα μου πείτε, τις περισσότερες φορές κι αυτός ελέφαντας έχει καταντήσει.
Δικό του πρόβλημα! Ας το λύσει μόνος του. Όλα πια εμείς;
Προπάντων, αφήστε στην άκρη τα άλλοθι και τις εκλογικεύσεις. Βελτιώστε τον εαυτό σας έτσι ώστε να αισθάνεστε καλύτερα εσείς, και οι άλλοι είτε ακολουθούν, είτε βράζουν στο ζουμί τους. Δική τους η επιλογή.
• Δείτε περισσότερα για το βιβλίο, διαβάστε τις 20 πρώτες σελίδες του βιβλίου, εδώ:
http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/penintares.html
http://www.anemosekdotiki.gr/syggrafeis/pezografia/katerina-papadimitriou.html
• Επικοινωνήστε με την συγγραφέα:
https://www.facebook.com/profile.php?id=1401041845&ref=br_rs
