Πανσέληνος | Γιάννης Μανίκας

Πανσέληνος. Το ουρλιαχτό μιας σκύλας
Θέλει να με διώξει από τις μέρες μου. Από την πόλη μου.
Από τον εαυτό μου.
Μία άρνηση κυκλώνει το μυαλό μου.
Ολόκληρος μία άρνηση που συλλαβίζει όνειρα.
Είναι η πιθανότητα που τραντάζει την ψυχή.
Είναι τα δάχτυλα που όλο κάτι θέλουν να πουν.
Στο δεξί μου χέρι κρατάω τον παράδεισο.
Στο αριστερό την κόλαση.
Προσπερνώ, καθώς η βιασύνη με οδηγεί εκεί.
Εκεί που οι άγγελοι δίστασαν να κοιτάξουν.

Πανσέληνος. Το ουρλιαχτό μιας σκύλας με καλεί.
Θέλει να με ξεγελάσει.
Θέλει ν’ ανταλλάξω την ζωή μου με όσα πόθησα.
Και η επιθυμία να με κοιτάζει ματωμένη από την απέναντι γωνία.
Μα αν εσύ θελήσεις απόψε την ψυχή μου,
Έλα να την ζητήσεις από μένα.
Η μοίρα πιάστηκε στα δίχτυα τ’ ουρανού
Κι εγώ μπορώ πια να κυλήσω στο δρόμο ξανά.
Με αυτό το ίσως που τόσο λάτρεψα,
Με αυτό τον κίνδυνο που ποτέ του δεν με πρόδωσε.

Γλυκιά Πανσέληνος. Όχι εδώ. Όχι απόψε.
Το ουρλιαχτό της σκύλας έφτασε εώς την δική σου σιωπή.
Πατάει πάνω στα φθινοπωρινά σου φύλλα,
Καθώς σου ψιθυρίζει ενοχές.
Εποχή: Παρελθόν.
Προφυλάξου από το βλέμμα της.
Θέλει να σε καταπιεί.
Οι κάλπικες λέξεις της, τρυπάνε την ψυχή.
Κλείσε τα αυτιά σου.
Μάθε να ακούς με τα μάτια.
Αυτός που σε ξοδεύει στην αμνησία,
Πρώτος θα έρθει να σε χαϊδέψει.

Και αύριο;
Πώς θα κοιτάξουμε τον ήλιο μέσα στα μάτια
Αν απόψε της κάνουμε το χατίρι;

Πανσέληνος. Το ουρλιαχτό της σκύλας αναπνέει ακόμη.
Κι εγώ ασάλευτος στην ίδια μνήμη.
Ο αντίλαλός της κοστίζει ακριβά.
Μα από τα σωθικά μου γεννιέται μια καινούργια ζωή.

Νέα σελήνη.
Το αλύχτημα της σκύλας είμαι εγώ.

• Επικοινωνήστε με τον δημιουργό:
https://www.facebook.com/john.manikas?ref=br_rs