Στη Φούγκα του Θανάτου ο Paul Celan περιγράφει σαν σε καρέ φωτογραφικού φακού στιγμές θηριωδίας, πόνου και απαξίωσης της ανθρώπινης ύπαρξης, εν τέλει τον ίδιο το θάνατο.
Η συνθέτρια με τη μουσική της αποκαλύπτει τις στιγμές αυτές και καταγγείλει έντονα με το δικό της τρόπο κάθε μορφή βίας από όπου και αν προέρχεται.
Με τον δικό του τρόπο αντιμετωπίζει το θάνατο και ο Ρωμανιώτης ποιητής Γιωσέφ Ελιγιά. Τον κοιτάει κατάματα, υπερήφανα, υπερβατικά, τονίζοντας την Ελληνικότητά του. Με τα ποιήματά του κάνει πρόταση για τη ζωή.
Αυτές οι δύο ενότητες συναντιούνται σε μία μουσική παράσταση αφιέρωμα τους Έλληνες εβραίους, τους Ρωμανιώτες της Ηπείρου, που 70 χρόνια πριν εξολοθρεύτηκαν μαζί με τόσους άλλους στα κολαστήρια που δημιούργησαν διεστραμμένες ιδεολογίες.
Το 95% των καταγεγραμμένων Ελλήνων Εβραίων, των Ρωμανιωτών, από τα Γιάννενα, την Άρτα, την Παραμυθιά και την υπόλοιπη περιφέρεια, 1.960 ψυχές άνδρες, γυναίκες και παιδιά οδηγήθηκαν στον θάνατο
Για την επέτειο αυτή των εβδομήντα χρόνων ο Σύλλογος Ηπειρωτών Βελγίου οργανώνει συναυλία γιατί θέλει να θυμάται και να τιμά.
Η ζωή ο θάνατος και πάλι η ζωή ξετυλίγονται μέσα από τις μελωδίες της Πηγής Λυκούδη που υμνούν το κουράγιο για ζωή και δημιουργία και τονίζουν την αρμονική συνύπαρξη σε μια όμορφη και ουσιαστική καθημερινότητα.
Η συναυλία πραγματοποιείται την Τετάρτη 19 Μαρτίου 2014 στις 20:00 σε συνεργασία με το Centre Communautaire Laïc Juif de Bruxelles, τη στήριξη του Institut Sépharade Européen και του Foyer Sépharade.
Ερμηνεύουν η Γεωργία Βεληβασάκη και ο Πάνος Λαμπρίδης δύο σημαντικοί ερμηνευτές γεμάτοι πάθος και ουσιαστική κατάθεση ψυχής.
Με τη συνθέτρια στο πιάνο συμπράττουν οι σολίστες μουσικοί της «Ορχήστρας των στιγμών».
Αρετή Κοκκίνου: Μαντολίνο – κιθάρα
Πάρης Μαμμάς: Κλαρινέτο
Έλσα Παπέλη: Τσέλο
Νίκος Ρούσσος: Κρουστά
Auditorium Jacob Salik de l’Espace Yitzhak Rabin
Rue de l’Hôtel des Monnaies 52 – 1060 Bruxelles
Η βραδιά θα κλείσει με δεξίωση.
Ο Πάνος Λαμπρίδης και η Γεωργία Βεληβασάκη ερμηνεύουν μοναδικά την Φούγκα θανάτου του Paul Celan και τα τραγούδια σε ποίηση του Γιώσεφ Ελιγιά στο μουσικό έργο της Πηγής Λυκούδη με τίτλο «Ας τραγουδήσουμε και πάλι». Ένα έργο αφιερωμένο στους Ρωμανιώτες της Ηπείρου, ένα έργο που καταγγέλλει την βία από όπου και αν προέρχεται!
Η τέχνη μπορεί να πάει πάνω από τα όρια και να δει στο κέντρο της ανθρώπινης ύπαρξης!
Πηγή Λυκούδη
Ομολογώ ότι είναι από τις λίγες φορές που ένα έργο με συγκινεί τόσο, ακόμα και κατά τη διάρκεια των προετοιμασιών. Ίσως επειδή… είμαι η Ρεβέκκα…
Γ. Βεληβασάκη
Αυτό που ένιωσα όταν διάβασα τη φούγκα θανάτου δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια, είναι το μεγαλείο του ανθρώπου αυτή η άσβεστη ενέργεια που διαπερνά τα πάντα και νικάει και κοιτάει το θάνατο κατάματα δίχως φόβο, είμαι ευτυχής πραγματικά, με σεβασμό και πολύ αγάπη, περιμένω την μέρα που θα γίνει η κραυγή τραγούδι μέσα απο τα λόγια των ποιητών και το έργο της Πηγής Λυκούδη…
Πάνος Λαμπρίδης
