Περπάτησα πολύ, τον καιρό αυτό,
κουράστηκα και πλήγιασαν τα πόδια μου, ολούθε.
Σα βρήκα το ξέφωτο που καρτερούσα,
στάθηκα
και πήρα την ανάσα.
Κάθισα στις παρυφές του ποταμού
χαιδεύοντας την πλάση.
Ανέκφραστα Ωραία!
Θαρρώ, πως από τούτο δω το μέρος
θε όλα να ξεκινήσουν…
Ανοίγω την ψυχή μου διάπλατα,
σωρό πράγματα θα βρεις…
Παίρνω το τριφύλλι, πράσινο σαν την πρώτη
της Άνοιξης ημέρα
και σε θέση περίοπτη το τοποθετώ. Να το βλέπω.
Κάθε στιγμή.
Περιμένω…
Περιμένω…
Βγάζω και το σκοτάδι μου.
Βαθύ, άχρονο, έρεβος γενιά.
Προζύμι, για το φως του τόπου μου.
Η μαγιά του παρελθόν,
ζύμωμα με το μέλλον.
Στο χρόνο το αφήνω να μεστώσει…
Και εγένετω Φως!
•επικοινωνήστε με την δημιουργό
https://www.facebook.com/elenaki.greka
