Έστεκε στο παράθυρο ακίνητη.
Τα λιωμένα μάτια καρφωμένα στο αγνάντι.
Του νου τ’ αυλάκια παγωμένα στο ερημωμένο παρελθόν.
Οι εποχές περνούν εμπρός της,
λύπες και χαρές, αδιάφορες αντιγραφές
του στοιχειωμένου χρόνου.
Τώρα, που ούτε ερειπωμένο δώμα δεν υπάρχει,
η μορφή της είναι ακόμα εκεί,
γαλήνια, ανταριασμένη.
Οσία της σιωπής, την είπαν.
Του νου διαταραχή, διέγνωσαν οι ειδικοί.
Κανείς δεν είπε
Μάνα είναι!
Το παιδί της περιμένει να ξαναδεί.
Από την ποιητική συλλογή «Ένα σύννεφο να κρατηθώ»
• Επικοινωνήστε με τον δημιουργό:
https://www.facebook.com/kostas.vassilakos?fref=ts
https://www.facebook.com/SkepseisThrausmataKostasBasilakosAnemosEkdotike?fref=ts
http://www.anemosekdotiki.gr/poihsh/skepseis-thrausmata.html
