Από τις ιστορίες του Ζαφείρη. Πρωτοδημοσιεύθηκαν στο http://www.mylady.gr/
Έχω πέσει στα πατώματα. Έτσι κι αλλιώς, το καλοκαίρι αγαπημένη μου εποχή, δε το λες. Ήρθε κι ο καύσωνας κι έδειξα: Ημιθανής αργοσέρνομαι στα χλιαρά μωσαϊκά. Ώρες και στιγμές, έχω την αίσθηση ότι είμαι ένα συγκεκριμένο φαγητό, ορτύκια ομελέτα σιγοψημένα στο τεφάλ, με σάλτσα ντομάτα, μπόλικα κρεμμύδια και μαύρο πιπέρι, τέτοιο είναι το χάλι μου. Το φαγητό αυτό, που μου φέρνει συνειρμούς, δε το ‘χω δοκιμάσει. Έχω ακούσει όμως τα καλύτερα από την υπερήλικη στη βεράντα του τετάρτου ορόφου, ακριβώς απέναντι από μας, είναι η σπεσιαλιτέ της.
Η αλήθεια είναι ότι λαθρακούω τους γείτονες σε τακτική βάση. Όταν δε παίζει τίποτ’ άλλο ενδιαφέρον στο δικό μας διαμέρισμα –βαριέμαι έτσι κι αλλιώς να κάνω ζημιές, κάνω μονάχα κάτι λίγες- ξαπλώνω εκτός και ξεχνιέμαι να παρακολουθώ σχεδόν εκούσια, τις ζωές των άλλων, τις συνήθειές τους, τις μυρωδιές που αχνίζουν στα πιάτα τους, τους θεατράλε καβγάδες τους, που ‘ναι τροποντινά και το καλύτερό μου.
Τότε είναι, που η άγρυπνη κάμερα του Μπιγκ Μπράδερ ξυπνάει εντός μου κι εκφράζεται μέσα από τα ανήσυχα μάτια κι αυτιά μου. Αλλά το ‘παμε: Αυτά έχει, το αχανές λιβάδι της καλοκαιρινής βαριεστημάρας. Ανία, πλήξη κι ιδρωμένη ζέστη που καταβρέχει τη γουνίτσα μου, άλλη μάστιγα κι αυτή η άνοδος των θερμοκρασιών. Συχνά αναρωτιέμαι, αν το πάτωμα που χαίρεται το κορμί μου, είναι παρκέ από ξύλο δεσποτάκι ή έγκαιρα προθερμασμένο τεφλόν.
Γι’ αυτό λοιπόν κι εγώ, μαδάω απεριόριστα. Του σκοτωμού λέμε. Κι είμαι σίγουρος, ότι το θέλω. Όση λιγότερη τρίχα, τόσο επαρκέστερη ανάσα. Ωστόσο, λύτρωση δε βρίσκω. Έτσι, εντείνω το φεστιβάλ Τρίχας στο σπίτι. Παριστάνω τον χαδιάρη, αλλά αλίμονο!
Υποτονικό, με λες. Γαλήνιο κι ήρεμο, πάλι όχι. Ούτε σταθερά καλόπιστο, είναι πως θα μου τη δώσει ό,τι συμβαίνει γύρω. Αλλά το σκέρτσο του να τρίβομαι ασταμάτητα στις πλάτες του καναπέ ή στα μπράτσα των δύο αναπαυτικών –όσο και άμοιρων- πολυθρονών, με απαλλάσσει από τούφες ολόκληρες, που συχνά αιωρούνται απλανείς σε σχήμα μπαλίτσας του τένις, στα Ιουλιανά μελτέμια.
Μαδάω επίσης επιστάμενα, επάνω σε καρέκλες βεράντας ή και γραφείου. Κι εφάπτομαι επιτήδεια πλάι σε γάμπες ή μπατζάκια, σκουρόχρωμα ρούχα, τελευταία ανακάλυψα και το πίσω μέρος του αριστερού κομοδίνου στην κρεβατοκάμαρα, ένα κόντρα πλακέ σαγρέ υφής, στο πίσω μέρος του μικρού επίπλου. Εκεί, βουρτσίζομαι τακτικότατα -κι απαλλάσσομαι απ’ όσο μαλλί δε μπορεί να ξεδιαλέξει το καθημερινό σύνηθες βούρτσισμα- με επιμονή, που φανερώνει ανεβασμένα επίπεδα αυτοηδονισμού. Λησμονάω, κάθε κανόνα καλής συμπεριφοράς και κυλιέμαι αδιακρίτως παντού. Παράπονα για τις τρίχες, έχει κάνει μέχρι και η γειτόνισσα από τον κάτω όροφο.
Ύστερα, είναι κι αυτή η ανορεξία για το φαγητό. Γκρινιάζω εκ προοιμίου απ’ τα χαράματα ως τη μαύρη νύχτα, ουσιαστικά το κάνω από συνήθεια και για να μη ξεχνάω το σπορ. Όταν όμως έρθω σ’ επαφή με το φρεσκοανοιγμένο κι ορεκτικά ευωδιαστό φακελάκι φαγητού –μαγική αυτή η τέχνη των ανθρώπων, ν’ ανοίγουν τις κονσέρβες για λογαριασμό μας, εγώ σαν γάτος δε θα μπορούσα- αντί να πέσω λοιπόν με τα μούτρα στο φρέσκο φαγάκι, αντέχω να μηρυκάσω βαριεστημένος ένα-δυο κομματάκια, μπουκιά δε κατεβαίνει παραπάνω. Από την άλλη, δε θα μου ‘κανε κακό και λίγη ελεγχόμενη ανορεξία, τα τελευταία χρόνια έχω ανακαλύψει, πως η λακουβίτσα που αφήνω στα μαξιλάρια, καθρεφτίζει μιάμιση φορά τον παλιό σφριγηλό εαυτό μου.
Χαϊδευτικά, με λένε και «χοντρό», αυτό τώρα θα μπορούσε να ενέχει και μια κλανίτσα υπόνοιας επίκρισης του τρέχοντος σωματότυπού μου. Υποβαθμίζουν βέβαια το γεγονός, ότι η στρογγυλοβαθουλωτή προς τα πατώματα κοιλίτσα μου και τ’ αφράτα μου πιασίματα -με δώρο μια αξιοπρεπέστατη ουρά ποιοτικής κατηγορίας «αλεπούς»- είναι αντίστοιχα το νούμερο δύο στο συνολικό πακέτο της εμφάνισής μου και το νούμερο τρία των πέντε καλύτερων σημείων της γοητείας μου.
Τ’ άλλα τρία σημεία, έχουμε χρόνια μπροστά μας για να τα κουβεντιάζουμε. Αυτά για σήμερα μονάχα, επωφελούμαι από τη δραστηριότητα στο σπίτι, να εκδηλώσω γκρίνια άνευ λόγου και αιτίας…
• Επικοινωνήστε με τον συγγραφέα:
https://www.facebook.com/Yannis.Filippidis.anemosekdotiki
http://www.anemosekdotiki.gr/syggrafeis/pezografia/giannis-filippidis.html
http://yannis-filippidis.blogspot.gr
