Η διοίκηση μιας κοινωνίας, σε τοπικό ή εθνικό επίπεδο, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την εύρυθμη λειτουργία, αλλά και για την επιβίωσή της, καθώς καθημερινά προκύπτουν προβλήματα στα μέλη της, προβλήματα τα οποία απαιτούν άμεσες, δραστικές, καθαρές λύσεις. Η σωστή και αποτελεσματική λειτουργία της εξαρτάται από την ικανότητα, την θέληση και τις διαθέσεις των προσώπων της.
Η ανώτερη εικόνα που αποκτά κάποιος στα μάτια του λαού, συν τις ευκαιρίες για εύκολο πλουτισμό, είναι τα κίνητρα που ωθούν αρκετούς να εισχωρήσουν στην δημόσια διοίκηση και να την μετατρέψουν σε εξουσία.
Η μετατροπή της δημόσιας διοίκησης σε εξουσία, είναι η αρχή πολλών δεινών της κοινωνίας. Δημιουργεί, μοιραία, άρχοντες και αρχόμενους, υποστηρικτές και αντιπάλους, διακρίσεις και προτιμήσεις, εξυπηρετήσεις και προσκόμματα, δωροδοκίες και πρόστιμα. Διακρίσεις, δηλαδή, που αναγκάζουν τους πολίτες να θέλουν να την προσεταιριστούν, ώστε να ωφεληθούν, δίχως, όμως, να έχουν κανένα ίχνος συμπάθειας γι’ αυτή, καμία εμπιστοσύνη. Και όσο εύκολα την χειροκροτούν, άλλο τόσο εύκολα απομακρύνονται από κοντά της, όταν οι περιστάσεις το απαιτήσουν.
Η επιδίωξη των προσωπικών στόχων, η εξυπηρέτηση των συμφερόντων, το οικονομικό κέρδος, γίνονται, τελικά, η κρυφή, αλλά, κύρια ενασχόληση και των δύο πλευρών (διοίκησης-πολιτών). Έτσι, μένουν στην άκρη όλα τα ουσιαστικά θέματα που αφορούν το σύνολο, χωρίς να δίνεται καμία λύση.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, ο κάθε πολίτης οχυρώνεται πίσω από το προσωπικό του όφελος, αδιαφορώντας για τα κοινά προβλήματα και προβάλλει το δικό του, όσο ήσσονος σημασίας κι αν είναι, δίχως να συνειδητοποιεί, πως κάποια στιγμή, τα μεγάλα και άλυτα κοινά προβλήματα θα χτυπήσουν και την δική του πόρτα, γιγαντωμένα πλέον, προκαλώντας και στον ίδιο τεράστια ζημία και αναγκάζοντάς τον να υποβληθεί σε πολλαπλάσιους κόπους, σε μεγαλύτερες δοκιμασίες για την επίτευξη κάποιας λύσης.
Η συμπεριφορά ετούτη θα εξακολουθεί, όσο η τσέπη παραμένει ο κύριος σύμβουλος των αρχόντων και τον αρχομένων, και όσο το δίκαιο και η λογική θα παραμερίζεται για χάρη της.
Η ανατροπή της συγκεκριμένης κατάστασης δεν είναι κάτι εύκολο, διότι κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη να γίνει δυσάρεστος, προτείνοντας ή προτρέποντας τους υπόλοιπους να απαρνηθούν το άμεσο συμφέρον τους για το κοινό καλό. Όποιος το επιχειρήσει, θα αντιμετωπιστεί, από την συντριπτική πλειοψηφία, ως εχθρός.
Την λύση, τελικά, θα την δώσει ο χρόνος και η ζωή η ίδια. Τα μεγάλα, κοινά προβλήματα κάποια στιγμή θα κορυφωθούν. Οι πραγματικές ανάγκες του συνόλου θα καταπνίξουν κάθε μικροπολιτική συνδιαλλαγή και μπροστά στην απτή πραγματικότητα, κάθε ρουσφέτι θα φαντάζει απύθμενη γελοιότητα. Οι κάθε λογής τυχοδιώκτες θα εγκαταλείψουν τους προεδρικούς θώκους, όπως εγκαταλείπουν τα ποντίκια το πλοίο που βουλιάζει, ψελλίζοντας διάφορες δικαιολογίες για την ανικανότητά τους και φορτώνοντας ο ένας στον άλλον τις ευθύνες.
Είναι, δυστυχώς, η φύση του ανθρώπου τέτοια, που μόνο μπροστά στην καταστροφή αρχίζει να αναλαμβάνει ευθύνες. Ίσως, διότι δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά, ίσως, πάλι, γιατί μπροστά στην καταστροφή κάθε μικρό συμφέρον παύει να έχει την παραμικρή γοητεία.
Επικοινωνήστε με τον συγγραφέα
https://www.facebook.com/savaskall?fref=ts
https://www.facebook.com/pages/Σκιές-Σάββας-Καλιοντζής-Άνεμος-εκδοτική/211996155678169?fref=ts
