«Δεν ξέρω…
όσο ο χρόνος φεύγει
δεν σε συναντώ…
κι αν σε συναντώ
χάνομαι»…
Όμως Εσύ εξακολουθητικά
θα με ακούς
στη σιωπή του ήλιου
όταν θα πνίγεται
σε μια κόκκινη θάλασσα,
εγώ θα πνίγομαι
στο παφλασμό κυμάτων
που ταξίδεψαν ως εδώ
στη τελευταία κόκκινη γραμμή
ενός ορίζοντα που δύει
κόκκινα όνειρα
επαληθεύοντας
την αιωνιότητα.
Κι όσο θα βαφτίζεις την απουσία
τόσο θα περιφέρονται συναισθήματα
που γεννιούνται
στην περιφέρεια της ανάμνησης
επαναπροσδιορίζοντας… μνήμες.
• Επικοινωνήστε με την ποιήτρια:
https://www.facebook.com/strezsof?fref=ts
https://www.facebook.com/sofia.strezou?fref=ts
http://sofiastrezou.blogspot.com/
http://anagnoseispoiiton.blogspot.com/
http://www.youtube.com/user/sofiastrez?feature=watch
